Februari 2023

Februari 2023


Zaterdag 4 februari gingen we naar Utrecht, waar mijn Menno, mijn “grote schaakbroer” zijn 63e verjaardag met een 61 diner vierde. Beide dochters hadden jaren terug een 21 diner gehad en dat vond hij zo gezellig, dat hij een 61 diner organiseerde met familie, vrienden en oud studiegenoten waar hij nog steeds contact mee heeft.

 

 

Deze maand heb ik deze Zentangle afgemaakt, met patronen/tangels rondom een spreuk van Oprah Winfrey.

 

 

 

 

 

Vrijdagavond 17 februari naar Febe en Max in Hilversum geweest, waar we weer genoten van de poezenbroertjes Vos en Kees. Inmiddels groter geworden, maar nog steeds ontzettend leuk om ze zo samen te zien. We lieten net als vorige keer Indiaas eten bezorgen, en ook nu smaakte het weer heerlijk.

 

 

 

 

 

 

Zaterdagmiddag 18 februari met Linda naar badmintonvriendin geweest, waar we drie spelletjes Qwixx hebben gedaan en gezellig hebben gekletst. Teckel Fleur vond het maar wat gezellig en kwam vlakbij ons liggen in de bench, iets wat ze anders niet zo gauw doet.

 

 

 

Eind februari zijn we drie keer naar Delft gereden, voor de kleinkinderen. Twee keer om op te passen, overdag en een avond en gisteren om kleinzoon te feliciteren, die zijn B-zwemdiploma had gehaald. Heel knap van hem, nog net voor zijn zesde verjaardag.

Januari 2023

Januari 2023

Onze nieuwjaarskaart gaat over hoe belangrijk de kleine, mooie momenten zijn. Iedere maand zal ik hier een aantal leuke momenten van de afgelopen maand vermelden. Deze haal ik van mijn Facebook account, waar ik wekelijks allerlei momenten voorbij laat komen.

 

 

 

Begin januari een Zentangle tekening afgemaakt met een tekst die ik echt bij “spelend leren” vind passen. De vormen die bij deze tekst passen heb ik uit het boek ” Meer tangels tekenen” van Penny Raile. De vlakverdeling heb ik zelf verzonnen, het was leuk om te bedenken welke vormen bij de tekst passen.
Een mooi moment bij deze tekst, kwam van de week voorbij tijdens het oppassen op kleindochter. Ik had “de minnies” meegenomen, die je jaren geleden bij AH cadeau kreeg. Spelenderwijs was ze bezig met haar woordenschat, met tellen, sorteren en zelfs met stapelen. Ze was zo spelend van alles aan het leren/ontdekken, leuk om te zien.

 

Zaterdagmiddag 7 januari had ik een gezellige spelletjesmiddag bij een badminton vriendin. Ik leerde haar Qwixx, een spelletje dat ik leerde van oudste dochter. De bedoeling is om op je persoonlijke scorebord zoveel mogelijk getallen van elke kleur aan te kruisen. Hoe meer je aankruist, hoe meer punten je krijgt. Het is een spel dat je snel kunt leren en is voor 2 tot 4 spelers.

 

 

 

Van vrijdagavond 20 tot en met dinsdagmorgen 24 januari waren we bij de kleinkinderen in Delft, omdat zoon en schoondochter op huwelijksreis waren. Onze jongste dochter was er ook het weekend. Zij hielp met het een en ander en genoot ook van het samenzijn. Zaterdag gingen we naar Monkey Town, zondag bleven we lekker thuis en vermaakten ons met spelletjes, puzzelen en voetballen in de gang. Maandag was alleen kleindochter thuis, kleinzoon ging naar school.

 

Zaterdagmiddag 28 januari ben ik naar de van Wateringenlaan in Voorburg gefietst, waar ik met 13 leden van de schaakclub les kreeg van de beste schaker van de club. Dit keer behandelde hij het eindspel. Heel moeilijk nog voor mij, maar ik heb er toch wel iets van op kunnen steken. Wie weet kan ik er binnenkort wat van toepassen bij een partij achter het bord op dinsdagavond of bij een van mijn online partijen.

Februari 2022

Februari 2022

In de eerste week van februari was bijna alles weer mogelijk  🦋
Nadat we vorige week weer konden badmintonnen, konden we afgelopen week elkaar ook weer ontmoeten op de schaakclub. Het was fijn elkaar weer te zien na drie maanden. Op de dag dat dit weer mogelijk was, kreeg ik ook mijn schaakprijs toegestuurd door de KNSB. Ik ben er erg blij mee.
Vorig weekend een rondje gewandeld in Ypenburg met jongste dochter. Bijzonder dat ze nu woont op de plek waar van 1936 tot 1991 een landingsbaan was van vliegveld Ypenburg. Nu zijn er mooie wandelpaden en speelplekken aangelegd en rijdt lijn 19 er naar Delft.

Dinsdag was het tijd om het husselen bij de badmintonclub weer te organiseren. Er was een mooie opkomst van 30 leden en zoals ik her en der hoorde vond iedereen het weer een leuke activiteit.

De tweede week was afwisselend 🦋
Maandag ging ik naar Delft voor mijn oppasdagje. Het was gelukkig droog weer, maar wel heel koud, ondanks de zon die volop scheen. Kleinzoon nam een leuke tekening mee uit school, geverfd naar aanleiding van het boek “Kikker in de kou” van Max Velthuijs.
Dinsdag stopte ik eerder met badminton, om op tijd bij het uitzichtpunt op de Polderbaan te zijn, om de Airbus te zien landen waar jongste dochter in zat. Helaas klopte onze informatie niet, dat dit de enige baan is, waar dit vliegtuig kan landen. We zagen trouwens helemaal geen vliegtuigen landen, dus toen zijn we maar naar Schiphol gereden.

Donderdagavond heb ik meegedaan en foto’s gemaakt bij het afsluitende toernooitje van de actie “Probeerbadminton”, dat een van onze leden had georganiseerd. BC Orbiton heeft een tiental nieuwe leden overgehouden aan deze actie, een prachtig resultaat.
Vrijdag weer naar Delft geweest, maar nu met het OV, waar ik museum Prinsenhof bezocht met de presentatie “Historische vrouwen”. Hierin zijn de portretten en originele brieven te zien van vrouwen rondom Willem van Oranje. Daarnaast zijn in video’s verhalen van vrouwen uit Delft van nu te horen. Mooi om dat naast elkaar te zien.
Na het museumbezoek voor het eerst weer buiten geluncht, op de Markt, en daarna nog even wat rondgelopen door de gezellige straatjes.

Het was een fijne week, waar we vrijdagavond alsnog in een lockdown terecht kwamen. Nu niet in verband met Corona, maar door storm Eunice.
Zo gebeurde het dat ik vrijdagavond niet naar de sporthal ging om foto’s te maken, maar vast aan het werk ging voor de bestuursvergadering van komende maandag.
Maandag ben ik met het OV naar Scheveningen gegaan, om te lunchen in het Kurhaus met twee oud-collega’s. Na afloop zijn we de Pier nog even op geweest, waar we amper konden blijven staan door de harde wind. Op het strand werd hard gewerkt met graafmachines om een zandwal te maken, ter bescherming van de strandtenten.

Dinsdagavond een leuke partij gespeeld op de schaakclub. Mijn klok stond na afloop precies op 30 minuten, wat betekent dat ik een uur over mijn zetten heb gedaan. Mijn tegenstander deed zijn zetten een stuk sneller. Soms zó snel, dat ik niet door had dat hij al had gezet, omdat ik mijn zet nog aan het opschrijven was.
Van de week “Het Verbond van Vijf” van Yvo Kühling uitgelezen. Het boek gaat over de vijf permanente leden van de Veiligheidsraad die onder druk worden gezet door een anonieme terreurcel. Het boek speelt zich af op verschillende plekken in de wereld. Leuk dat het verhaal begint en eindigt in Delft.

Het was een drukke online week, waarin de corona perikelen voorbij lijken te zijn, maar waarin we werden opgeschrikt door de gebeurtenissen in Oekraïne.
Een week waarin ik veel achter mijn laptop heb gedaan voor de badminton- en schaakclub en contact had met ex-collega’s van de Margriet over de schaaklessen die na de voorjaarsvakantie weer herstart kunnen worden.
Leuk om te zien dat mijn pr stukje is geplaatst in Het Krantje, dat is namelijk niet vanzelfsprekend. Heb ik mijn werk niet voor niets gedaan.

Maandag was het weer oppasdag en dit keer gingen we samen naar Delft. Kleinzoon had vrij in verband met een studiedag en daarom gingen we gezellig naar Monkey Town, waar de kinderen zich prima hebben vermaakt met voetballen, klimmen, glijden, fietsen en bouwen.
Heerlijk dat het van de week rustig weer was. Zo kon ik weer eens in de tuin aan de gang gaan. Eindelijk het kunst kerstgroen opgeruimd, wat gesnoeid en het een en ander opgeruimd. De krokussen, narcissen en tulpen komen al tevoorschijn, de lente komt er aan!

Januari 2022

Januari 2022

Een rustige, eerste nieuwjaarsweek 🦋
Traditiegetrouw keek ik op 1 januari naar het Wiener Philharmoniker orkest, met dit jaar Daniel Barenboim als dirigent. Gelukkig mocht er dit jaar weer publiek in de Gouden Zaal.
Maandag 3 januari ging ik met het OV naar een oud-collega in Zoetermeer. Met oudste dochter speelde ik het spelletje “Rondje lopen” op het schaakbord, waarbij je slechts enkele stukken gebruikt. ’s Avonds ging ik weer op voor een bestuursvergadering van badminton, die we fysiek/online moesten doen.

Dinsdagavond 4 januari deed ik weer mee met het online snelschaaktoernooitje van de schaakclub. Niet mijn favoriete schaakonderdeel, maar wel heel leuk om toch contact te hebben met elkaar.
Donderdag 6 januari was het dan echt tijd om de kerstboom op te ruimen. Vind ik een bijzonder moment, het einde van de gezellige kerstperiode. De muziek van ABBA op de achtergrond maakte er toch een gezellig moment van.

De tweede week van januari 🦋
De week begon met een oppasdagje in Delft. Leuk om de tekenontwikkeling van kleinzoon te zien. Op school had hij zichzelf getekend “voor opa” en thuis was hij bezig met een regenboog Dino.
Zelf ben ik ook weer bezig geweest met tekenen. Voor grote schaakbroer heb ik een Zentangle getekend, met voor het bord een patroon dat ik vond in een boek. Ik heb het iets aangepast en toevallig werden het precies 64 velden.

Dinsdag 11 januari gewandeld met een aantal badminton vrienden. We liepen een flink rondje, door de omgeving waar ik ben opgegroeid, heel leuk. Vanaf station Mariahoeve, door Marlot en naar het Haagse Bos. Het was koud, maar we hadden geluk dat juist die dag de zon volop scheen.
Van de week heb ik de musical Chess, met prachtige muziek van Benny Andersson en Björn Ulvaes (van ABBA) op YouTube ontdekt. De musical is in 1984 gemaakt en is geïnspireerd op het WK van 1972 tussen Bobby Fisher en Boris Spassky. Leuk om steeds een stukje te kijken. Nu kijk ik de Amerikaanse versie, maar er is ook een Nederlandse.

In de derde week van januari was gelukkig iets meer mogelijk 🦋
Zo konden we dinsdagmorgen weer badmintonnen in de sporthal. De opkomst was, ondanks de maatregelen, heel goed. Het was fijn om weer met elkaar te spelen, te praten en te lachen.
Na een week grijs en grauw weer, kwam maandagmiddag eindelijk de zon weer even tevoorschijn. Ik ben die middag naar Duivenvoorde gefietst en heb er heerlijk gewandeld in het park en op een van de bankjes gezeten waar je uitkijkt over het aangrenzende weiland.

Afgelopen week “Het Duitse meisje” van Armando Lucas Correa uitgelezen. Een indrukwekkend boek, naar een waargebeurd verhaal over het lijnschip St. Louis, van de Hamburg-Amerikaan lijn, die op 13 mei 1939 vertrekt vanaf Hamburg naar Havana, Cuba.
Van de week de laatste bladzijden van mijn fotoalbum gemaakt, waarin ik van alles heb verzameld dat met mijn werk te maken had; mooie tekeningen van leerlingen, lieve kaarten van ouders, krantenknipsels, blogs die ik heb geschreven enz. enz. Het zijn zes mooie mappen bij elkaar met herinneringen aan 42 jaar voor de klas.

In de laatste week van januari was nog meer mogelijk 🦋
Zo kon ik na de street-art wandeling op vrijdag in Den Haag, na afloop weer eens wat drinken bij Deluca in de Passage. Dat voelde heel bijzonder na zo’n lange tijd.
De street-art wandeling, die ik deed met een aantal badminton vrienden was een groot succes. De start was achter het Centraal Station, waar ook kunstwerken te zien waren, en daarna liepen we naar de binnenstad, waar we in kleine straatjes, waar je anders nooit komt, prachtige kunstwerken tegenkwamen. De verschillende technieken vielen daar ook bij op, zo deed het patroon bij de poes mij denken aan een Zentangle patroon.

Dinsdagavond 25 januari werd het laatste online schaaktoernooitje gehouden, waar 14 leden aan mee deden. Gelukkig konden we de afgelopen weken op deze manier nog schaken met elkaar. Het was leuk en leerzaam om ook eens tegen goede schakers van de schaakclub een partij te spelen.
Zaterdag 29 januari gezellig Catan gespeeld en gegeten bij oudste dochter en schoonzoon in Hilversum. Catan, met de uitbreiding van steden en ridders, was weer erg leuk. We hebben gelijk een nieuwe datum geprikt voor een vervolg.

Hoopvol jaar 21

Hoopvol jaar 21

In de lichtbak in mijn keuken staan al een heel jaar de woorden
“Hoopvol jaar 21”.

Vorig jaar december had ik de hoop dat het weekje weg naar Ibiza wél door zou gaan. Dat is gelukkig gelukt, na eerst nog een tweede verplaatsing, maar het werd drie keer scheepsrecht en in september konden we dan toch eindelijk naar ons geliefde eiland.

Vorig jaar december sloten de scholen ook heel plotseling, ik kan mij dat moment nog goed herinneren. Precies in de week van het gezellige Kerstdiner werd besloten om de scholen voorlopig te sluiten. Na de Kerstvakantie bleven de kinderen nog een aantal weken thuis en moesten we het online lesgeven verzorgen. Ik hoopte van harte dat dat niet te lang zou gaan duren.

Vorig jaar konden we vanaf december niet sporten in de sporthal en werden alle badminton activiteiten stilgelegd. Een paar maanden verder in het nieuwe jaar werd weer voorzichtig begonnen met twee spelers op een baan en werden we creatief in het verzinnen van aparte wedstrijdvormen. Maar ik hoopte dat ook dít niet al te lang zou duren en we weer gewoon zouden kunnen spelen.

Een jaar geleden kregen we het advies om thuis maximaal 3 gasten te ontvangen. Zodoende vierden we onze verjaardagen, Sinterklaas en Kerst op meerdere momenten met “de helft” van onze kinderen. Sinterklaas vierden we op twee adressen en hadden we online contact tijdens het spelen van Sinterklaas Bingo. Voor een keer leuk, maar ik hoopte wel dat het de laatste keer zou zijn.

En zo waren er eind vorig jaar nog veel meer maatregelen waarvan ik hoopte dat ze in 2021 niet meer nodig zouden zijn. De woorden van mijn lichtbak kan ik helaas laten staan, ik hoef alleen de 21 te veranderen in 22.
Want in 2022:
. hoop ik in juli naar Manchester te kunnen om de Leeuwinnen aan te moedigen
. hoop ik voor alle kinderen dat de scholen na de Kerstvakantie weer open gaan en open zullen blijven
. hoop ik dat er weer binnen gesport mag worden en toeschouwers de zaal in mogen
. hoop ik dat we zonder zelftesten met alle (klein)kinderen samen kunnen komen

Maar hoop ik bovenal dat we gezond blijven en kunnen blijven genieten van alle dingen die nog wél kunnen.

Lekker schaken

Lekker schaken

Soms wordt aan mij gevraagd hoe het komt dat ik schaken zo leuk vind. Het is een heel verhaal, dus leek het mij aardig om dat eens op te schrijven.
Mijn allereerste herinneringen aan schaken gaan terug naar de lagere school, waar mijn broer en zus tijdens of na schooltijd gingen schaken. Een enthousiaste meester organiseerde dit en bij mijn broer werd in die periode het schaakvuur ontstoken. Ik richtte mij in die periode op de blokfluitlessen met diezelfde meester, maar mijn broer bracht het schaken mee naar huis en in die tijd speelden we menig potje met elkaar.

Ik herinner mij dat ik ook weleens met mijn broer meeging naar toernooitjes in Den Haag en dat ik eens een simultaan wedstrijd heb gespeeld tegen Ree, volgens mij was dat bij de opening van Leidsenhage. Terwijl mijn broer een zeer goede schaker werd, die competitie en toernooien speelde, speelde ik mijn laatste “echte” wedstrijd op de sportdagen van de Pedagogische Academie.

Schaken bleef ik wel promoten in de klas. In de rekenhoek had ik een schaakbord en stukken staan en liet ik de kinderen hier spelenderwijs mee spelen. Er waren altijd wel een paar kinderen die iets wisten van het spel en andere kinderen het een en ander konden uitleggen. En soms, als er tijd was, speelde ik een spelletje met de kinderen mee.

Eind 2018 wees mijn dochter mij op de schaakapp Chess.com. Zij speelde al een tijdje online met vrienden en dacht dat ik dat ook wel leuk zou vinden. En dát vond ik. Spelen met mensen over de hele wereld, met ongeveer dezelfde speelsterkte, blijft inderdaad heel leuk. Iedereen heeft weer andere strategieën, dat is leerzaam en leuk om te zien.

Het jaar daarna vielen een aantal dingen samen. The Queen’s Gambit kwam uit op Netflix en deze serie ontstak bij mij echt het schaakvuurtje. Toen ik tijdens de lockdown, na mijn cursus Engels een nieuwe uitdaging zocht, dacht ik: “Waarom ga ik mij niet verdiepen in het schaakspel”. Ik kocht mijn eerste schaakboek “Schaken voor Dummies” en volgde wat online lessen. Dat was het toch niet helemaal. Via de Schaakbond kwam ik de serie “Lekker schaken” tegen, bestaande uit vijf boekjes om thuis zelf te oefenen. Elke les bestaat uit een uitleg, voorbeeldstellingen en oefenopgaven, die je achterin het boekje kunt controleren.

Naast het oefenen en spelen via Chess.com, vind ik het ook erg leuk om te lezen over schakers. Bij het Max Euwe Centrum in Amsterdam heb ik laatst een paar leuke tweedehands boeken gekocht over Euwe, Fischer en Magnus Carlsen. Partijen naspelen uit deze boeken, of eigen partijen analyseren via Chess.com is ook leuk voor de afwisseling. Er valt zóveel te leren en te lezen.

Een nieuwe uitdaging wordt ook het geven van schaaklessen aan leerlingen en een aantal leerkrachten van school, waar ik in september mee begin.

En heel leuk, na 50 jaar, is de cirkel rond, speel ik via Chess.com met de man die ooit het schaakvuur bij mijn broer ontstak. We chatten over de partij die we spelen en zo is schaken ook heel gezellig.

Op mijn Instagram lekker-schaken plaats ik foto’s en berichtjes over mijn nieuwe schaakavonturen. Zo hoop ik anderen ook enthousiast te maken …

Lekker bezig

Lekker bezig

In de afgelopen negen maanden, waarin we veel thuis moesten blijven, minder konden sporten, soms ook minder konden werken en waar sociale contacten helemaal op een laag pitje stonden, heb ik mij eigenlijk geen seconde verveeld. Ik heb oude hobby’s weer opnieuw ontdekt en ook nieuwe dingen ondernomen.

Zo begon ik in het begin van de eerste lockdown een online cursus Engels voor beginners en gevorderden via NHA. Eigenlijk begon ik hiermee, omdat dochter Linda hier ook mee zou beginnen in verband met een nieuwe baan. Het leek voor mij ook een goed plan om dit op te pakken, omdat er op school steeds meer Engels gesproken wordt door ouders. Zo gezegd, zo gedaan. We vergeleken twee thuisstudies en kwamen uit bij NHA. Ik trof een leraar die mijn online huiswerkopdrachten snel nakeek en goede feedback gaf. Zo kreeg ik steeds meer vertrouwen en vond ik het leuk om op zaterdag- en/of woensdagochtend een les te doen. Vorige week heb ik de zestigste les afgerond en een mooi certificaat ontvangen.

Ook begon ik tijdens de eerste lockdown met het haken van dekentjes, die uit 42 vierkantjes bestaan. Haken vind ik leuk en ontspannend en ik zocht iets dat ik ook buiten kon doen, lekker zittend in de tuin. Borduren vind ik ook leuk, maar daar moet je echt voor gaan zitten. Het haken van de vierkantjes kon steeds even en al die “eventjes” zorgden er voor dat ik inmiddels vier dekentjes heb gehaakt, die ik weggeef als kraam cadeau. Elk dekentje heeft een iets andere kleurstelling en het eerste dekentje is al weggegeven. De baby van mijn oppasgezin ligt er inmiddels heerlijk onder te slapen.

Ook ontdekte ik het kijken naar films en series via Netflix. Jaren keek ik alleen naar het Journaal van 20.00 uur en af en toe een serie op TV, maar via dochter Febe kreeg ik mooie kijktips door. Zo heb ik leuke films, documentaires en series gekeken. Heel fijn, want een bezoek aan de bioscoop zit er helaas al sinds maart niet meer in. De laatste tip was “The Queen’s Gambit” en dat brengt mij gelijk bij mijn volgende hobby; schaken. Ik kon al schaken en speelde via Chess.com tegen wat spelers, maar deze -fictieve- serie over Beth Harmon heeft het schaakvirus nog meer bij mij aangewakkerd. Ik heb zelfs een schaakboek gekocht, waar ik veel tips uit haal en vind het leuk om online potjes te spelen tegen mensen van over de hele wereld. Naast het met mijn handen bezig zijn, is het heerlijk om tijdens het schaken mijn hersens aan het werk te zetten.

Een andere hobby die ik weer van stal haalde, was kaarten maken met theezakjes. Zo’n tien jaar gelden deed ik dit ook regelmatig en had alle spullen nog in de kast staan. In deze coronatijd heb ik meer tijd en bedacht ik dit jaar geen fotokaart te sturen, maar zelf aan de slag te gaan met het maken van Kerst- en Nieuwjaarskaarten. Het was weer leuk om te vouwen, plakken en priegelen en daarna in alle kaarten een persoonlijk woordje te schrijven. Een klein gebaar voor mijn vrienden en familie.

En wat te doen nu mijn Engels is afgerond en de kaarten zijn verstuurd? In elk geval doorgaan met schaken en haken én met iets nieuws beginnen: Zentangle. In de bibliotheek kwam ik een boek hierover tegen en ik dacht: “Dát ziet er gaaf uit. Dat wil ik ook gaan proberen”. Inmiddels heb ik een cursusboek aangeschaft en pennen en ben ik begonnen met weer een nieuwe uitdaging. Kortom, ik blijf lekker bezig.

Gedeeltelijke lockdown

Gedeeltelijke lockdown

Gedeeltelijke lockdown.
Tijdens de laatste persconferentie, waarna we weer in een -gedeeltelijke- lockdown terechtkwamen, werd gesproken over “de randjes van de regels opzoeken”. Ik was aardig onder de indruk van deze woorden. De randjes opzoeken, ja, dat heb ik de laatste maanden ook af en toe gedaan. Vooral in de setting van ons gezin en tijdens het sporten.

Met ons gezin spraken we soms bij elkaar af, vijf gasten bij ons in huis, dat kon net, maar het was wel op het randje. Nu de coronacijfers nog niet echt dalen bedenken we daarom maar vast hoe we Sinterklaasavond gaan invullen. We zullen onze traditionele avond dit jaar anders moeten organiseren, nu je nog maar drie gasten mag ontvangen. Waarschijnlijk gaan we ons gezin verdelen over twee huizen en zullen dan met elkaar een online spel gaan spelen.

Ook tijdens het badmintonnen zochten we de afgelopen maanden de randjes op. We begonnen het seizoen gelukkig weer als vanouds met dubbelen en mixen, maar anderhalve meter afstand houden tijdens het spelen ging natuurlijk niet. Nu we met de nieuwe maatregelen alleen nog maar mogen singelen, ga ik dit toch niet doen. In elk geval niet tijdens de -gedeeltelijke- lockdown. Deze vier weken kom ik even niet met anderen samen in de sporthal, hoe jammer ik het ook vind. Nu de coronacijfers omhoog blijven gaan, wil ik er zélf alles aan hebben gedaan om het virus in te dammen.

Zo heb ik deze vakantieweek ook allerlei afspraken afgezegd, ook al zou het misschien wel mogen. Ik blijf zoveel mogelijk thuis of ga weer alleen fietsen of wandelen, net zoals een half jaar geleden tijdens de gehele lockdown, ga ik door met nieuwe hobby’s die ik toen ben begonnen en pak ik nu ook oude hobby’s weer op.

En ondertussen hoop ik natuurlijk, net als iedereen, dat we als gezin binnenkort weer allemaal samen kunnen komen en dat ik weer naar de sporthal kan om te badmintonnen.

Het bijzondere schooljaar 2019/2020

Het bijzondere schooljaar 2019/2020

Vorige week hadden we het op school tijdens de lunch over het afgelopen schooljaar. En net als andere jaren zeiden we: “Wat was het een bijzonder jaar”. Elk jaar zijn er wel dingen gebeurd, die het schooljaar voor ons bijzonder maken.

Toch kan ik wel zeggen dat dit schooljaar 2019/2020 écht heel bijzonder was en wel hierom:

In dit schooljaar werd bij ons op school het spelend leren doorgetrokken naar groep 3. Omdat de leerlingen van groep 3 hierdoor dagelijks zouden gaan spelen en werken in de hoeken, werd besloten om groep 3 niet meer aan groep 4 te koppelen. Er werd een groep 2/3 samengesteld, omdat de groep 3 te weinig leerlingen had om als volwaardige groep te draaien. Samen met een collega, waar ik twee jaar geleden ook fijn mee had samengewerkt, ging ik deze uitdaging aan.

Afgelopen jaar was voor mij persoonlijk bijzonder, omdat ik in augustus 2019 40 jaar voor de klas stond. Met het team en de kinderen vierde ik dit jubileum  in november met een mozaïek workshop en een rondgang langs alle klassen. Het originele schilderij, dat groep 8 voor mij maakte, hangt als herinnering bij mij in de klas.

Een bijzondere gebeurtenis voor het team volgde in januari. Net na de kerstvakantie kwam de inspectie weer bij ons langs op school om lessen bij te wonen en van alles te bespreken en zo te bekijken of wij als team nu op de goede weg zitten. ’s Middags kregen we na een stressvol jaar te horen dat we voldoende scoorden. Wat waren we blij en opgelucht. Ons harde werken werd -eindelijk- beloond.

Bijzonder ook waren de stakingsdagen afgelopen schooljaar, waarin aandacht werd gevraagd voor het onderwijs en het enorme leerkrachtentekort. Na een aantal losse stakingsdagen, werd er op 30 en 31 januari een tweedaagse staking afgekondigd. Ik ging naar Den Haag om te demonstreren én benutte de tijd om een blog te schrijven over werkplezier. Ik was best trots dat mijn blog te lezen was als “brief van de dag” in het AD en in het Onderwijsblad van de vakbond.

Wie had kunnen denken dat nog geen anderhalve maand later, de school voor negen weken zou sluiten in verband met Corona. Het thuiswerken opzetten, leren hoe je het beste contact kunt houden met leerlingen, ouders en teamleden onderling, het was voor ons allemaal een grote uitdaging. Gelukkig kon na de opstart met de halve groepen, begin juni de school weer open voor alle kinderen. In de klas leek Corona ver weg. Alleen het vele handen wassen, de anderhalve meter tussen de leerkrachten onderling en ouders voelde nog als “anders dan anders”.

Aan het begin van dit schooljaar ben ik begonnen met het bijhouden van een Instagram account, waar ik foto’s en verhaaltjes plaats over de groep 23. Afgelopen jaar heb ik een aantal leerkrachten kunnen helpen met tips en op twee momenten zijn er zelfs collega’s van andere scholen komen kijken bij mij in de groep. Ik vond het erg leuk om mijn kennis te delen. Omdat ik komend jaar een enkele groep 3 ga draaien, ben ik na gaan denken hoe ik foto’s, tips en ideeën van de 23 groep kan delen met andere leerkrachten. Ik heb daarom een Yurls gemaakt, waarop al veel informatie te vinden is. Komend schooljaar ga ik hier mee door, maar eerst ga ik genieten van de vakantie en mij opladen voor -hopelijk- een “gewoon” schooljaar.

Instagram: groep23doen
Yurls: groep23doen.yurls.net

De side hustle

De side hustle

Een tijdje geleden kreeg ik het boek “De side hustle” te lezen. Wat is een side hustle? “Een side hustle is een job of een business waar je aan kunt werken naast je full-time baan. Het is een flexibele bijbaan die geld in het laatje brengt, maar typisch iets waar je passie voor hebt en waar je met je vaste baan niet mee bezig kan zijn”.

Toen ik het boek begon te lezen bedacht ik, dat ik eigenlijk al langer bezig ben met een side hustle. Twee jaar geleden ben ik een woensdag minder gaan werken en bedacht toen al wat ik naast de twee dagen lesgeven zou kunnen doen als extra baantje om toch mijn inkomen op peil te houden. Ik ben toen weer blokfluitlessen gaan geven. Niet op school of thuis, maar bij kinderen aan huis. Ook vond ik via mijn dochter een leuk oppasgezin, waar ik af en toe overdag of ’s avonds ging oppassen.

Helaas liggen deze twee side hustles in deze coronatijd stil in verband met het afstand houden en zoveel mogelijk thuis blijven. Al nadenkend kwam ik op een nieuwe side hustle: Foto’s verkopen via Stockfotosites. Ik ben begonnen met het uitzoeken van mijn mooiste foto’s en heb deze als eerste ter beoordeling opgestuurd naar Shutterstock. Heel leuk dat ik werd toegelaten en dat mijn eerste foto’s hier te vinden zijn. Nu ik in deze coronatijd meer vanuit huis wandel en fiets, is foto’s onderweg maken een leuke en creatieve bezigheid.

Om te kunnen worden beoordeeld, moet ik de foto’s die ik ter beoordeling bij Shutterstock plaats een juiste Engelse titel en trefwoorden geven. Het is spannend om te zien welke foto’s worden goedgekeurd en welke niet (meer niet dan wel, maar daar leer ik alleen maar van). Ben je benieuwd welke foto’s ik nu op Shutterstock heb staan? Via onderstaande link kun je ze bekijken.

https://www.shutterstock.com/g/Iris Kaiser-Okkes?rid=265916148&utm_medium=email&utm_source=ctrbreferral-t-link

Binnenkort ga ik de laatste lessen blokfluit geven, hoop ik weer op te kunnen passen bij het oppasgezin en ga ik weer verder met mooie foto’s maken. Het zijn leuke, afwisselende side hustles om naast mijn werk in het onderwijs te doen.