Monthly Archives: januari 2016

Ibiza; het klimaat.

Ibiza; het klimaat.

mappa_ibiza Als voorbereiding op mijn vakantie naar Ibiza, zal ik een aantal keer een blog schrijven over mijn favoriete eiland. In deze blog zal ik schrijven over het klimaat.
De informatie heb ik gehaald van
www.ibiza-reisgids.nl
www.ibizavoorbeginners.nl
en uit het ANWB boekje over Ibiza

Het klimaat op Ibiza.
Ibiza heeft een mediterraan klimaat, dit betekent zachte winters en warme zomers!
De winters op Ibiza zijn over het algemeen mild. Echt koude temperaturen zijn zeldzaam. Van december tot februari ligt de gemiddelde temperatuur rond de 11 graden. Op zonnige dagen kan de temperatuur midden op de dag ook rond de 18 à 19 graden worden, maar de nachten kunnen koud zijn  met een gemiddelde temperatuur van rond de 8 of 9 graden. Heel af en toe sneeuwt het op Ibiza. Dit is ongewoon en het is natuurlijk een vreemde gewaarwording sneeuw op de stranden aan te treffen.

In het vroege voorjaar zijn de avonden nog steeds een beetje koud, maar overdag kunnen de temperaturen al gauw oplopen van 17 graden in maart tot 21 graden in mei. Vanaf eind mei begin je de zomer te voelen, echter de avonden zijn nog steeds fris.
Van juni tot september schijnt de zon er bijna elke dag. Temperaturen van gemiddeld  26 graden in juni en september, tot 29 graden in juli en augustus. De nachten zijn warm, met temperaturen nauwelijks onder de 20 graden. Een verkoelende zeebries zorgt ervoor dat de hoge temperaturen goed dragelijk zijn. Neerslag is er nauwelijks in de zomer en in juni en juli regent het doorgaans helemaal niet. In september begint de kans op regen te stijgen. De temperatuur van het zeewater is hoog in de zomer. Het is lekker om in de zee te zwemmen van mei tot oktober.

In de herfst blijft het warm, hoewel er wel meer kans is op regen. In oktober zijn de temperaturen overdag nog aangenaam, vaak rond de 23 graden. In november begint het er af te koelen, en is de gemiddelde temperatuur 19 graden. De temperaturen in de avond dalen tot rond de 10 graden. In september en oktober kan het er wel eens regenen. Oktober is de natste maand van het jaar. Het aantal zonuren is nog steeds heel hoog met een gemiddelde van zeven uur per dag. November is droger, maar koeler. De regenval is hoger in het binnenland dan aan de kust doordat de wolken meer kans hebben om zich te vormen over het heuvelachtige binnenland.

Het klimaat van Figueretas
Ook deze derde vakantie op Ibiza verblijven wij in Figueretas, een voorstad van Ibiza Stad. Figueretas ligt ten zuidwesten van Ibiza Stad. Figueretas heeft een aangenaam zeeklimaat. Figueretas heeft daardoor een vrij lang zomerseizoen, dat officieel in mei begint en tot begin oktober duurt. De beste reisperiode is echter van eind juni tot begin september. Dit is de droogste en warmste periode. Tevens is het zeewater dan opgewarmd naar aangename temperaturen. In de maanden mei en oktober kan het weer soms wat minder meewerken. Vooral begin mei is er nog een redelijke kans op te koel en/of nat weer.

OK

OK

DSCN8266 Nu mijn borduurwerk van de “Irissen” klaar is, is het misschien leuk om eens te vertellen waarom de ondertitel van mijn website “OK” is.

Wel, “OK” is ontstaan in de periode dat ik badminton speelde bij SIO. In een van mijn vriendengroepjes werd ik “OK” genoemd, de afkorting van mijn meisjesnaam Okkes. Vriendin Petra noemt mij nog steeds zo en ook Eus gebruikt “Ok” nog regelmatig, net als ikzelf.

In het badmintonteam van FRIEBS, waarover ik schreef in mijn blog “Badmintonvrienden” werd ik trouwens “GI” genoemd, als afkorting van “giraf”. Ik werd zo genoemd in verband met mijn lengte. De andere dames van het team waren namelijk veel kleiner, vandaar. Waarschijnlijk is in die tijd ook het verzamelen van giraffen door mij begonnen. Verzamelen doe ik ze nu niet meer, alleen af en toe … als er op een rommelmarkt nog een hele leuke  staat, dan ga ik over stag. Wel zijn er nog heel wat giraffen bij ons in huis te vinden, waarvan de grote houten giraf, die ik kreeg bij mijn afscheid van “Het Palet” in Poeldijk wel een van de mooiste is.

Van de week ben ik weer begonnen aan mijn volgende borduurwerk; zeven vlinders. Inmiddels zijn er in huis ook heel wat borduurwerken te vinden, daarom ga ik deze voor Linda maken. Ik had een vijftal borduurwerken uitgezocht op internet, zodat zij kon kiezen welke ze leuk vindt om later in haar huisje op te hangen. Dat werd dus het borduurpakket van de gekleurde vlinders. Vlinders … doet me denken aan deze mooie spreuk die ik ooit eens tegenkwam op een pak rijst;
Een vlinder telt geen dagen
doch momenten
en heeft tijd genoeg

Oude ansichtkaarten

Oude ansichtkaarten

DSCN8256 Zoals ik mijn vorige blog schreef, ga ik elke dinsdagmorgen badmintonnen bij de “oudere senioren”. Regelmatig krijg ik daar van Loes allerlei leuke dingen, die ze vindt bij het opruimen van haar huis of het huis van de buurvrouw.

Zo neemt ze regelmatig mooie dierenplaten mee, meestal van een oude kalender van het Wereld Natuur Fonds. Deze platen gebruik ik voor school, waar ze de prikborden in de klas en de gang opvrolijken. Ook heb ik al heel wat boeken van haar gekregen, waarvan ik een deel nog zelf wil lezen. De andere boeken heb ik in de minibieb gezet, zodat andere mensen deze boeken weer kunnen lenen. Van de week bracht Loes iets heel leuks mee; een hele stapel oude ansichtkaarten van Nederland van 1930 tot ongeveer 1960. Heel veel zwart/wit kaarten, maar ook oude kaarten die later zijn ingekleurd. De allermooiste kaarten vind ik die, waarvan ik het gebouw of uitzichtpunt herken zoals de kaarten van
Amsterdam met bv de Munttoren uit 1961
Leiden met de Koornbrug uit 1931
Apeldoorn met de Loolaan
Maastricht met het station uit 1962
Den Haag met het “Haagsche Bosch” en de Vaillantlaan, beiden uit 1936
Scheveningen met bv de oude Pier en de “Vijver met motorbooten” uit 1940
Ook de viertal ansichtkaarten uit 1953 van de watersnoodramp vind ik heel bijzonder. (Dat daar ansichtkaarten van zijn gemaakt…)
De postzegels en poststempels op de achterkant zijn ook interessant. Zo zijn er kaarten met postzegels van anderhalve cent en zijn deze poststempels nog duidelijk te lezen:
ALLEN die de weg begaat of rijdt
ALLEN, zorgt voor ieders veiligheid
of
ELKE BOSCH- OF HEIDEBRAND
IS VERLIES VOOR STAD EN LAND
en een heel bijzonder poststempel uit de Tweede Wereldoorlog:
ZAND EN WATER, BIJ BRANDBOM INSLAG DE BESTE BLUSCHMIDDELEN

Wat ik met deze leuke verzameling ga doen? Een aantal kaarten zal ik neerzetten in mijn kaartenrek en ik kan de kaarten gebruiken voor Postcrossing. Wie een ander idee of interesse heeft, laat het me weten!

Badmintonvrienden

Badmintonvrienden

DSC_0062 Jeugdvrienden, schoolvrienden, sportvrienden… Aan mijn sportvrienden heb ik fijne herinneringen. Over een aantal sportvrienden zal ik iets meer vertellen.
In september 1974 werd ik als 15-jarige lid van badmintonclub SIO. Na een aantal jaar bij “de jeugd” te hebben gespeeld, ging ik in het seizoen van 1976/1977 voor het eerst “op de avond” bij de senioren spelen en werd ik ingedeeld voor de seniorencompetitie.

De vereniging werd groter en er kwamen steeds meer nieuwe leden bij. Ik leerde Eus kennen en speelde competitie met Fee, Roy, Edu, Betsy en Sjaak. We noemden ons FRIEBS (onze beginletters achter elkaar). Naast het badmintonnen deden we heel veel voor de vereniging zoals de SIO-sirene (het clubblaadje) in elkaar zetten, het Internationaal Jeugd Badmintontoernooi organiseren en het eerste team aanmoedigen in Brabant. Daarnaast waren we druk in de weer met gezellige etentjes, muziek maken en verjaardagen en huwelijken vieren. Ook speelden we met elkaar verschillende toernooien zoals het jaarlijkse LOB-toernooi, toernooien in België en Engeland en het 24-uurs toernooi in Huizen. Hier moest je ook ’s nachts de baan op voor een wedstrijd en deed je tussendoor hazenslaapjes op veldbedden. Ik moet er nu níet meer aan denken, maar gezellig dat het toen was. Van een aantal badmintonvrienden hebben we helaas veel te vroeg afscheid moeten nemen. Een aantal mensen uit die tijd zie ik nog regelmatig of heb ik contact via Facebook.

In 1999 gingen de twee Leidschendamse badmintonverenigingen fuseren. SIO en Leyton werden samen Orbiton. Dit was een goede stap, omdat er toen meer mensen waren om mee te spelen. Toen de kinderen wat groter waren, ging ik weer competitie spelen. Na een paar keer invallen, werd ik vanaf seizoen 2002/2003 vast ingedeeld in het “Smiley-team”, dat bestond uit Fred, Frank, John, Sylvia en Linda. Won je een wedstrijd, dan kreeg je een “Smiley”. Degene met de meeste smileys op het eind van het seizoen was tijdens het afsluitende etentje “gast aan tafel”.

Helaas ging het in 2008 helemaal fout tijdens een damesdubbel. Ik maakte een rare draai met mijn rechterknie en sindsdien is deze knie een zwakke plek. Competitie spelen doe ik niet meer, maar het “Smiley-team” aanmoedigen tijdens de thuiswedstrijden in De Fluit doe ik nog wel. Altijd heel gezellig om elkaar weer te zien en te spreken. Sinds een aantal jaar speel nu op de dinsdagmorgen bij “de oudere senioren”. Hier spelen ook badmintonvrienden van de “SIO tijd” en maak ik weer nieuwe vrienden waar ik mee badminton, gezellig uit eten ga en activiteiten organiseer voor onze vereniging.

FRIEBIEB

FRIEBIEB

006 Het zal ongeveer een jaar geleden geweest zijn, dat ik buurvrouw Petra thuis zag komen met een houten kastje en een lange paal. Ik, nieuwsgierig, vroeg of ze leuke plannen had en dat bleek zo te zijn. Ze had een Minibieb besteld, die ze nog moest verven en oppimpen. Al pratend maakten we een afspraak om dit samen te gaan doen. Een Minibieb leek mij namelijk ook altijd al een leuk idee.

Op de foto zie je hoe de Minibieb door ons is geverfd en opgeleukt. Inmiddels staat de Minibieb aan de zijkant van het huis van de buurvrouw en heb ik er al verschillende mooie boeken uitgehaald en er natuurlijk ook zelf weer boeken in gelegd.

Maar wat is een Minibieb eigenlijk?
Op www.minibieb.nl kun je er van alles over lezen. Iedereen kan een Minibieb ophangen aan huis of bij een vereniging of school. Zo heeft de bloemenzaak hier in de buurt ook een Minibieb aan de gevel gehangen.

Er zijn geen vaste regels voor wat een Minibieb precies is. Een grote ruimte met tien boekenkasten in een buurthuis is net zo goed een Minibieb als een klein plankje bij iemand in de tuin. Het gaat erom dat de Minibieb boeken uitleent aan mensen in de buurt of bezoekers van die plaats. En of de leners nu kunnen kiezen uit 100 of 5 boeken, dat maakt helemaal niet uit. Het gaat om het idee dat je met elkaar een plek beheert waar iedereen boeken kan lenen, ruilen of achterlaten.

Hoe is het idee van de Minibieb ontstaan?
Bij steeds meer instellingen wordt er om een of andere redenen bezuinigd. Zo verdwijnen er steeds meer bibliotheken of moeten boekwinkels hun deuren sluiten. Tegelijkertijd zijn er steeds meer initiatieven van burgers voor elkaar. Samen een auto delen, planten ruilen, tegen een kleine vergoeding koken voor een ander en noem maar op. Minibieb sluit aan bij deze beweging. Wat is er mooier dan met elkaar in een buurt of bij een vereniging boeken te delen. Vaak staan ze in de kast nadat je ze gelezen hebt, maar met Minibieb kun je er iemand anders blij mee maken.

Minibieb is in Nederland in april 2013 opgericht door Mirjam Goudswaard. Zij zag op internet een artikel over een man in Amerika die in zijn tuin een kastje had staan met daarin boeken. De hele buurt mocht deze boeken lenen. Mirjam vond dit zo’n leuk idee dat ze besloot om ook zo’n kastje aan haar huis te hangen. Al snel groeide het plan groter en kwam er een website bij met als doel zulke openbare boekenkastjes in heel Nederland in kaart te brengen en het starten ervan te stimuleren. Inmiddels staan er ontzettend veel Minibiebs op de kaart, zijn ze te koop in de webshop en delen mensen hun enthousiaste verhalen via de Facebookpagina van Minibieb.

Op http://minibieb.nl/minibieb/friebieb/ zie je informatie over de FRIEBIEB van buurvrouw Petra. Op de website van de Minibieb vind je nog meer locaties. Wie weet vind jij in een van deze Minibiebs ook  mooie boeken om te lezen.

Droomhuisje op Ibiza

Droomhuisje op Ibiza

voi-6 Binnenkort reist een bevriend echtpaar af naar Portugal, waar ze hun droom waar gaan maken. Ze gaan er drie maanden proefwonen, bevalt het, dan gaan ze op zoek naar een huis en zullen zij zich definitief vestigen in Portugal.

Ik heb ook een droom; een huisje op Ibiza. Mijn droomhuisje staat op loopafstand van de hoofdstad Evissa en vlakbij het strand, zodat je zo je bed uit, het strand op kunt rollen. In de tuin staan olijfbomen en vijgenbomen en er bloeien middagbloemen en klaprozen. Het huisje staat niet “in the middle of nowhere”, er is wel wat leven in de buurt. Misschien is er wel een wandelboulevard vlakbij, waar ’s zomers gezellige kraampjes staan en leuke restaurantjes zijn.
Het huisje is een droom, die misschien ooit uitkomt als die grote rode auto een keer bij ons in de straat stopt en wij een gouden envelop krijgen overhandigd. Wie weet …

Nu ben ik in elk geval aan het voorgenieten voor mijn derde trip naar Ibiza. In de lente reis ik voor een week af, dit keer met Linda en naar een ander appartement dan de vorige twee keer. Wel gaan we weer naar Figueretes, zitten we aan het strand en op loopafstand van Evissa. We zijn van plan om het eiland nog meer te gaan verkennen. Wie weet komen we dan nog meer mooie plekken tegen voor ons droomhuisje. Trouwens, niet om er definitief te gaan wonen, maar om er regelmatig te verblijven en te genieten van zon, zee en vrolijkheid.

Kattebelletjes

Kattebelletjes

DSCN8231 Ook dit jaar lees ik elke dag een kaartje van het FLOW kalendertje. Soms komt er een kaartje voorbij met een tip of spreuk die ik leuk vind, omdat ik dit ook zo doe of vind. Daar kan ik dus  weer mooi een stukje over schrijven.
Zoals het kaartje van afgelopen woensdag over het notitieboekje.

Ik schrijf ook heel veel “kattebelletjes” voor mezelf op. Zo heb ik naast mijn bed een schrift liggen. Als me iets te binnen schiet, kan ik het gelijk opschrijven. Meestal doe ik dit in het donker, waardoor het gekrabbel de volgende dag bijna niet te lezen is, maar á la, ik was mijn gedachten even kwijt en na het besturen van het gekrabbel kom ik er vaak wel uit.

Voor mijn voorbereidingen voor school, gebruik ik ook een schrift. Hierin zitten heel wat geeltjes met kattebelletjes waar ik aan moet denken. Vragen voor collega’s, klaarleggen van het een en ander, denken aan dit of dat. Heerlijk als het is gedaan en er weer een geeltje naar de prullenbak kan. In mijn agenda zijn ook geeltjes (en groentjes) te vinden. Met bijvoorbeeld de reminder voor de deadline van de badmintonnieuwsbrief, die ik elke maand moet versturen, belangrijke dingen die ik écht als eerste moet doen als ik achter de laptop zit enz. enz.

Ook de ideeën voor deze weblog schrijf ik op een geeltje, want zoals op het kaartje staat: binnen 3 minuten ben je je idee misschien weer kwijt. Kattebelletjes zorgen er ook voor dat ik niet alles hoef te onthouden, omdat het dan tenslotte al op papier staat. Hoewel … de laatste tijd probeer ik niet álles op te schrijven. Ik wil mezelf ook trainen om “eenvoudige” dingen “gewoon” te onthouden.

OBS De Margriet

OBS De Margriet

Margriet oud “Achter Leidsenhage, aan de Dobbelaan, ja daar ligt een heel leuk schooltje, waar we met plezier heen gaan. Toen in ’63 de school werd opgericht had het gebouw van buiten nog een heel ander gezicht”.

Dit zijn de beginregels van het schoollied van OBS De Margriet, dat geschreven werd ter ere van het 40-jarig bestaan van de school. Sinds dit lustrum, schooljaar 2002/2003 ben ik werkzaam op deze school. Ik geniet niet alleen van het lesgeven, maar ook van de zaken er omheen, zoals bijvoorbeeld het optekenen van de geschiedenis van “onze” school.

Morgen, 7 januari 2016, bestaat de school alweer 53 jaar en daarom vind ik het leuk om hieronder kort de geschiedenis van de school te vertellen.

Op 7 januari 1963 startte de Prinses Margrietschool in een lokaal in een noodschool in het weiland achter de Burgemeester Caen van Necklaan in Leidschendam. De heer Koerts begon daar met 13 leerlingen. Toename van het leerlingen-aantal zorgde voor een tweede leerkracht mej. C. Pelamonia. Per 1 februari 1964 startte de kleuterschool in het gebouw “De Bloemenheuvel” in 1 lokaal. In augustus 1964 was het schoolgebouw van de Pr. Margrietschool klaar en samen met mej. Maarsse en mej. Pelamonia trok dhr. Koerts in het schoolgebouw. Op de foto zijn de gebouwen van de Prinses Margrietschool en “De Bloemenheuvel” (op de voorgrond) te zien.

In 1985 zorgde de integratie van kleuterschool en lagere school tot “basisschool” voor een nieuwe naam : Openbare basisschool De Margriet. In deze naam is het “bloem-element”van de kleuterschool “De Bloemenheuvel” en het “Margriet-element” van de lagere Prinses Margrietschool samengevoegd. Het hoofd van “De Bloemenheuvel”, Suzan Kuijper en het hoofd van de Prinses Margrietschool, Theo Wierdsma, gingen op dit moment samenwerken. Op de school zaten op dat moment 86 leerlingen. Na een grondige verbouwing van de Margrietschool konden de kleuters op 22 september 1986 uit hun kleuterschool verhuizen naar het gebouw van de Margrietschool.

In 1988 bestond De Margriet 25 jaar. De toenmalige wethouder IJmkers hield een toespraak voor het pas vernieuwde gebouw en er werd met behulp van veel ouders een grandioos feest georganiseerd. Een van de juffen toen was Willy Renes, die nog heel lang aan de school verbonden zou blijven. In 1999 werd de “Sleutelplattegrond” van de school veranderd in nagenoeg een rechthoek door de aanbouw van 4 lokalen. Op 16 augustus 1999 werd de nieuwbouw in gebruik genomen.

Op 7 januari 2003 bestond De Margriet 40 jaar. Schoolkrant “De Sleutel” kwam met een speciale jubileum uitgave, waarin het feestprogramma was te lezen. Er werden tot de zomervakantie allerlei activiteiten georganiseerd in sprookjes-sfeer, zoals een verkleedfeest, een project “Sprookjes”, een schoolreis met alle leerlingen (232) naar “De Efteling” en een eindfeest in juni met Oud-Hollandse spelletjes, een Rad van Fortuin enz.

In 2006 telde de school circa 180 leerlingen, verdeeld over 8 groepen.

Het 45-jarig bestaan werd ook gevierd met elke maand een jubileumactiviteit, zoals een flessenspaaractie, een Vossenjacht in Leidsenhage en op 4 juli een groots circusfeest. Ook dit jaar werd afscheid genomen van een aantal juffen, waaronder Suzan Kuijper, die ruim 25 jaar werkzaam was op De Margriet.

Op 7 januari 2013 werd er ’s morgens op het schoolplein getoast op 50 jaar De Margriet. Een bijzonder jaar met -natuurlijk- veel activiteiten. Op 7 februari kregen de leerlingen tijdens het werk in de klas een lekkere koek aangeboden. Een maand later bakten vaders van de MR heerlijke pannenkoeken en op zaterdag 20 april werd er een reünie georganiseerd voor -oud-collega’s. Drie dagen later was er voor de leerlingen van de school een bijzondere feestdag met muziek en dans. Het feestjaar werd afgesloten op vrijdag 7 juni met een picknick voor alle leerlingen.

En morgen bestaat de school dus 53 jaar. Na een jarenlange daling van het aantal leerlingen, is er nu weer een stijging te zien van het aantal leerlingen. Kortgeleden heeft de nieuwe voorzitter van het bestuur, uitgelegd wat de plannen zijn van de gemeente Leidschendam-Voorburg én het bestuur  met De Margriet. Hij vertelde dat de gemeente een huisvestingsplan heeft gemaakt voor het primair onderwijs. In dit plan wordt voorgesteld om een nieuw schoolgebouw te realiseren in de wijk Damsigt. Het verhaal van De Margriet wordt dus vervolgd, op naar het 55-jarig lustrum!

Oud- en nieuwjaar

Oud- en nieuwjaar

Nana ons “Waarom eten we op oudejaarsavond altijd een salade? Deden jullie dat altijd al?” vroeg Febe gisteravond. Leuk om eens een stukje te schrijven over onze oud- en nieuwjaarstradities. Bepaalde gewoonten van vroeger doe ik nog steeds of iets anders en er zijn  ook andere dingen die elk jaar steeds weer terugkomen. Oudejaarsavond  beginnen we met het spelen van een spelletje. Vorige jaren was dit meestal Scrabble, dit jaar deden we “30 seconds”. We waren met z’n vieren, dus konden we mooi twee koppels van twee maken. Tijdens het spelletje drinken we koffie met een warme appelbol (mmm, hij was gisteren iets te kort in de oven geweest, dus dit jaar was het met een lauwe appelbol). Voor de rest van de avond hadden we oliebollen, appelflappen, ananasflappen en Berliner bollen (gehaald bij de bakker). Natuurlijk hadden we hier overdag al van gegeten, want het was tenslotte Oudejaarsdag. Na het spelletje kijken we de laatste jaren meestal naar “Ik hou van Holland”, een programma dat iedereen leuk vindt. In de jaren 70, keken we met mijn moeder en familie naar de conferences van Wim Kan. Dit kan ik me nog goed herinneren. Ook de traditie van het maken van salades voor later op de avond begonnen in die tijd. Ik weet nog dat ik met tomatenketchup het nieuwe jaartal op de salade “schreef”. De salades zijn gebleven, hoewel we ze nu niet meer zelf maken, maar bestellen bij de slager. Na het proosten en toasten om 00.00 uur gaan we nog steeds naar buiten, om de buren een gelukkig nieuwjaar te wensen. De laatste jaren wordt er geen vuurwerk meer afgestoken, om ons heen kunnen we immers genieten van al het moois dat anderen in de wijk afsteken. Gebleven zijn wel de lange sterretjes, waar Febe, Linda en ik het jaar mee “inzwaaien”. Het nieuwe jaar begint voor mij altijd met het kijken naar het Nieuwjaarsconcert van het Wiener Philharmonikerorkest. Dit deed ik altijd samen met mijn moeder. We hielden allebei van klassieke muziek en dit concert was altijd een mooi begin van het nieuwe jaar.
Toen we acht jaar geleden verhuisden naar ons nieuwe huis, maakten we elke oudejaarsavond een foto van ons gezin. Dit werd een leuke traditie. Altijd spannend hoe de foto, gemaakt met de zelfontspanner, er uit zou zien. Dit jaar is de oudejaarsfoto een dag eerder gemaakt, op 30 december. Die avond kwam Nana langs en waren ook alle kinderen thuis. Een mooie gelegenheid om de groepsfoto te maken. Zo sloten we het oude jaar, weliswaar een dag eerder, mooi met elkaar af.
Bij het nieuwe jaar hoort ook het maken van een nieuwjaarskaart. Vroeger maakte ik knutsels, de laatste jaren zoek ik op internet een toepasselijk gedicht en maak ik een fotokaart om te versturen naar vrienden, buren en collega’s. Met het gedicht van dit jaar wil ik dit bericht eindigen:
Voor het nieuwe jaar wensen we jullie:
Tijd om van de kleine dingen te genieten
Rust om stil te staan bij mooie momenten
Sterkte om tegenslagen te overwinnen
Vriendschap om je hart te verwarmen
Humor om wat somber is te kleuren
Een glimlach om elke dag mee te beginnen.