Monthly Archives: mei 2016

Ibiza 2016; Dag 5 Santa Eulària

Ibiza 2016; Dag 5 Santa Eulària

Ibiza2016.51 Zaterdag 7 mei begonnen we de dag met een gezellig praatje tijdens het ontbijt met Anja en haar dochter Franka. De afgelopen dagen hadden we elkaar niet meer gezien sinds de vliegreis, dus we vertelden elkaar wat we tot nu toe allemaal hadden gedaan.

Ook werd ons aangeboden dat we met hen mee konden rijden als we ergens heen wilden met de auto die zij hadden gehuurd. Dat lieten we ons geen twee keer zeggen. Linda wilde heel graag op zondagmiddag naar Benirras, het strandje met de trommelaars. We hadden al uitgezocht of we daar zouden kunnen komen, maar dat bleek niet mogelijk met de bus. De excursies die hier met een boot heen gaan, worden alleen georganiseerd in de zomer, dus het idee waren we al een beetje aan het loslaten. We spraken een tijd af voor de volgende dag en gingen daarna onze eigen plannen volgen.

Wij gingen een bezoek brengen aan Santa Eulària, waar we tijdens ons bezoek aan de Hippy Market wel waren gestopt met de bus, maar verder nog niet hadden rondgekeken. Om half 12 namen we lijn 13 van Eivissa naar Santa Eulària.

Santa Eulària des Ríu is de op een na grootste plaats van Ibiza. Het is een typische Spaanse stad met mooie stadsstranden en winkels. Meer dan een kwart van de inwoners is geen Spanjaard; deze mensen komen vooral uit Duitsland, Engeland, Roemenié, Italië en Frankrijk. Aan de rand van de stad ligt een mooie oude brug, de Pont Vell. Ze overspant de enige, maar meestal droge, rivier van Ibiza. Ertegenover is een heuvel, de Puig de Missa, met bovenop een wit kerkje, die op de fundamenten van een moskee werd gebouwd.

Na wat rondwandelen, foto’s maken en winkeltjes bezoeken (waar Linda een warme trui kocht voor €10,-) gingen we wat eten op de Place d’Espagne. We namen twee Tapas en wat te drinken. Daarna volgden we de bordjes naar het kerkje bovenop de heuvel. Na een aardige klim, met prachtig uitzicht op de zee en de rotsen kwamen we boven aan en ….. brak de zon door! Voor even, maar toch.
We waren vooral onder de indruk van de grafkamers in de muren, die versierd waren met foto’s van de gestorvenen. Bij de vele foto’s stonden de namen en de dag van overlijden. Meestal zonder geboortedag, maar wel met de leeftijd er bij. Bij de muren met 100-den graven stonden heel veel kunstbloemen, een bijzonder gezicht. Uit respect voor deze omgeving maakten we hier geen foto’s of filmopnamen.

Toen we weer terug waren in de stad, maakten we nog wat foto’s op de mooie wandelpromenade. Om half 5 gingen we weer richting Eivissa met de bus. Deze zat afgeladen vol met mensen die naar het Medieval Festival gingen. Wij gingen ook nog even Eivissa stad in om te kijken of we nog een warme trui voor mij konden vinden. Die vond ik bij Copia de Recibo. Een warm abrikooskleurig vest, met hand geschilderde zon er op. Daarna aten we een vies portie, dure patat, bij een “Middeleeuwse” kraam. Gelukkig smaakte de Sangria wel heel lekker. Vlakbij het appartement kochten we nog wat te drinken een ijsje voor op de kamer. We sloten de dag af met een kopje koffie, het ijsje en een update sturen naar het thuisfront.

€ weetjes:
€   2,00   Bus Eivissa/Santa Eularia
€ 15,90   Lunch: 2 Tapas/ijsthee/warme chocolademelk

De foto is gemaakt door Linda Kaiser Fotografie

Ibiza 2016; Dag 4 Eivissa

Ibiza 2016; Dag 4 Eivissa

Ibiza2016.38 Terwijl het in Nederland begin mei prachtig weer was, was het bij ons op Ibiza bewolkt met af en toe een paar tellen de zon. Gelukkig viel de temperatuur mee, rond 21 graden.

Op vrijdag 6 mei hebben we na het ontbijt eerst een paar uur op het dakterras gezeten. Met onze rug naar de wind was het goed uit te houden. Ik ging verder lezen in het indrukwekkende boek “Soldaat van Oranje”. Nadat we een stokbroodje hadden gegeten, gingen we om half 2 lopend naar Eivissa. Vanaf Figueretas is dit ongeveer 20 minuten.

Eivissa (Ibiza-stad) heeft een oud historisch centrum, Dalt Vila. Dalt Vila is een van de best bewaard gebleven en grootste vestigingen in het Middellands Zeegebied. Het best kun je de vesting beklimmen via de oude ophaalbrug, aan de kant van de haven. Begin je aan de andere kant, dan is het heel steil, de andere kant gaat meer geleidelijk omhoog. In de zomer is het erg warm om Dalt Vila te beklimmen, dan kun je dit beter vroeg in de avond doen. Helemaal boven in de Dalt Vila staat de kathedraal van Maria de las Nieves. In deze kathedraal hebben we weer kaarsjes aangestoken voor de lieve mensen waar we al afscheid van hebben moeten nemen. We genoten weer van de prachtige uitzichten over de haven, het oude havengebied en de stad.

Dit jaar was het heel gezellig in en rondom Dalt Vila, omdat hier van 5 t/m 8 mei het Fiesta Medieval plaatsvond. Dit festival wordt jaar jaarlijks georganiseerd sinds Ibiza in 1999 werd toegevoegd aan de lijst van UNESCO Werelderfgoed. In het filmpje dat ik heb gemaakt van onze vakantie kom je een paar sfeerbeelden tegen van dit festival.

Na de afdaling aten we een heerlijk yoghurt ijsje bij Laollao en liepen daarna via de haven naar ons appartement terug. Om 19.00 uur waren we thuis, waar we ons even gingen opfrissen en toen, door de regen, naar Home Loos liepen, om weer Tapas te eten. Het was hier weer erg druk, er was nog net een tafeltje voor twee aan de straatkant, onder de luifel. Een leuk plekje, zo konden we goed de parkeerkunsten (of niet) van de Spanjaarden observeren. We sloten de dag af met  een spelletje scrabble en een kopje koffie.

€ weetjes:
€ 17,75   Home Loos: 2 Tapas/stokbrood met aioli/water/rode wijn
€   0,75   flesje water in de supermarkt (ongekoeld)

De foto is gemaakt door Linda Kaiser Fotografie

Ibiza 2016; Dag 3 Sant Antoni

Ibiza 2016; Dag 3 Sant Antoni

ibiza2016.9 Vandaag, donderdag 5 mei, begonnen we weer met het ontbijt in het appartementgebouw van Llobet aan de boulevard van Figueretas. Elke ochtend genieten van een prachtig uitzicht over de baai, tijdens het ontbijt, wat wil je nog meer?

’s Ochtends hebben we rustig aan gedaan. We begonnen met lekker zitten en lezen op het grote dakterras. Hier maakten we nog even ons stokbrood met smeerkaas op en liepen daarna, op het eind van de ochtend, naar de bus, die ons naar Sant Antoni zou brengen. Vanuit Eivissa gaan er twee buslijnen naar Sant Antoni. Lijn 8, die er wat langer over doet, en door het mooie dorpje Sant Josep rijdt en lijn 3, die de kortere route neemt.

Sant Antoni is de tweede belangrijkste stad op het eiland. Tot het begin van de zestiger jaren was Sant Antoni een stille stad, waar de mensen leefden van de visvangst. Dat veranderde toen het stadsbestuur aan het begin van de jaren zestig op het idee kwamen de plaats via toerisme een tweede leven te bezorgen. Het slaperige vissersstadje werd heel snel een levendige toeristische plaats door de vele vakantiegangers uit Engeland, Duitsland en Scandinavië. Er staan nu meer dan 100 hotels en appartementsgebouwen, de meeste in het zuiden van de Badia de Sant Antoni. In het noordelijke deel van de baai, ligt de ene bar naast de andere en souvenirwinkels naast cafés.

Linda en ik liepen heuvelopwaarts naar het punt waar we twee jaar geleden de zon zo prachtig onder hebben zien gaan en waar het toen heel levendig was met bezoekers van het beroemde Café del Mar en Café Mambo. Nu was het bewolkt, dus een zonsondergang zat er vandaag niet in en ook was er nog veel gesloten. Wel werd er hard gewerkt om alles weer klaar te maken voor het komend zomerseizoen.

Op de terugweg naar de bus aten we een ijsje bij de haven, waar Linda ook nog mooie foto’s maakte voor haar opdracht: “Stilte in de stad”. We besloten toen maar terug te gaan naar Eivissa, omdat de zon vandaag toch wel niet meer tevoorschijn zou komen. En weer hadden we dit keer geluk met de bus. We kwamen aanlopen op het busstation en bus 3 stond al klaar, wel boordevol, maar toch.

In Eivissa liepen we naar het oude havengebied, waar het Medieval festival gehouden werd. Hier gingen we een hapje eten. De bestelling voor ons eten ging heel moeilijk. Ik moest eigenlijk € 53,- betalen voor onder andere inktvisringen en een liter Sangria, die ik helemaal niet wilde. Uiteindelijk wist ik er € 24,- van te maken, voor een bord patat, warm stokbrood met rauwe ham en een glas Sangria. Om 19.30 uur liepen we weer richting het appartement, waar we lekker op bed het thuisfront op de hoogte hielden en wat gingen lezen met een kopje koffie.

€ weetjes
€  2,45 Lijn 8 Eivissa/Sant Antoni
€  2,-    Lijn 3 Eivissa/Sant Antoni

De foto is gemaakt door Linda Kaiser Fotografie

Ibiza 2016; Dag 1 De heenreis.

Ibiza 2016; Dag 1 De heenreis.

Ibiza2016.2 Na maanden, weken en daarna dagen aftellen was het eindelijk zover! Dinsdag 3 mei ging ik voor de derde keer naar Ibiza! Dit keer met Linda.

We namen om 11 uur de bus naar Leiden, waar we de Sprinter pakten naar Schiphol. Toen we uitgestapt waren kwam ik badmintonvriendin Ans nog tegen, die op pad ging om vier dagen te wandelen. Op Schiphol dronken we wat bij Starbucks, samen met Febe, die ons, heel leuk nog even gedag kwam zeggen.

We checkten in om 13.30 uur en gingen daarna door de veiligheidscontrole. Bij de winkeltjes kochten we wat tijdschriften en flesjes water. Om 14.45 uur konden we boarden en vouwden ons in de krappe plaatsen (30 E en 30 F, op de een laatste rij). Naast mij zat Anja en voor ons zat Franka, haar dochter van 20 jaar. Anja was 35 jaar geleden voor het laatst naar Ibiza geweest, Franka vorig jaar nog, tijdens een hittegolf. Linda en ik vertelden over onze plannen en al pratend kwamen we erachter dat we in hetzelfde appartement zouden verblijven, heel toevallig.

Na ruim twee en een half uur vliegen kwamen we aan op het vliegveld van Ibiza, waar het een stuk rustiger was dan in de zomer. Toen we onze koffer hadden gepakt van de lopende band gingen we op zoek naar buslijn 10 die ons naar Eivissa (Ibiza-stad) zou brengen. Toen we de straat herkenden naar Figueretas, stapten we uit en gingen we op zoek naar Appartement Llobet aan de boulevard. We kregen hier ons gehuurde appartement te zien én de receptioniste nam ons mee naar “het nieuwe broertje” van Llobet; BLlobet, op 200 meter afstand. Dit nieuwe appartement zag er heel mooi uit, twee slaapkamers met een eigen badkamer/wc, een kitchenette en een woonkamertje. Er bij een prachtig dakterras met zwembad en uitzicht over de stad. We hoefden niet lang na te denken waar we onze week wilden doorbrengen!

Inmiddels was het 19.30 uur en besloten we eerst een hapje te gaan eten en daarna onze koffers uit te pakken. We liepen naar restaurant Home Loos, waar we drie tapas en stokbrood met aioli bestelden. Precies genoeg voor ons samen. Na het eten hadden we weer energie om de koffer en tassen  uit te pakken. Daarna dronken we een cappuccino op het donkere dakterras, waar Linda  nog even – heel stoer- een duikje in het koude zwembad nam. Om 23.30 uur gingen we slapen, na een vermoeiende, maar goed verlopen reisdag.

€ weetjes
€ 630,00 Appartement Llobet 7 nachten/2 personen + ontbijt
€      3,50 Buskaartje vliegveld – Eivissa
€    20,50 Home Loos: 3 tapas/stokbrood aioli/rode wijn/ijsthee

De foto is gemaakt door Linda Kaiser Fotografie

Monsieur Chocolat

Monsieur Chocolat

omar-pal Gisteren weer afgesproken met vriendin Conny om naar de film te gaan. Dit keer had Conny een film uitgekozen; Monsieur Chocolat, die momenteel onder andere draait in Den Haag in Buitenhof. We namen de voorstelling van 17.15 uur. Om half 8 was de film afgelopen.  Hierna liepen we naar het Plein, waar we bij Cloose een heerlijke “vangst van de dag” (zalm met krieltjes en witte asperges) aten. Het was er gezellig druk. De film maakte indruk op ons, een aanrader voor wie van het genre “drama” films houdt.

Waar gaat Monsier Chocolat over?
Monsieur Chocolat vertelt het waargebeurde verhaal van de legendarische Franse clown Chocolat. Chocolat wordt geboren als slaaf, maar groeit uit tot een beroemdheid in de tijd van de belle époque in Parijs. Hij is de eerste zwarte circusartiest en samen met zijn partner, de clown Footit, beleeft hij weergaloze successen.

De circusbranche heeft het nu zwaar, maar eind negentiende-eeuw – vóór de komst van bioscoop en televisie – was circus een zeer populaire vorm van vermaak. Naast acrobaten en jongleurs vormden clowns een onmisbaar onderdeel van een circusvoorstelling. Rond 1885 was de Engelse clown Foottit een gevierde verschijning in de Parijse circussen. In die tijd leerde hij de jonge Rafael Padilla kennen, de zoon van een zwarte slaaf op Cuba, die als hulpje in een Frans circus werkte. De twee vormden daarop een clownsduo dat onder de naam Foottit & Chocolat furore maakte in het Parijse Nouveau Cirque.

Eenmaal in Parijs begint het succes voor Footit en Chocolat: enthousiast publiek, volle zalen, almaar nieuwe voorstellingen en bakken geld zijn hun deel. Als eerste zwarte artiest in Frankrijk is Chocolat sowieso al een publiekstrekker, en met hun fysieke acts weet het duo het publiek keer op keer te vermaken. Uiteraard kan dit succes niet aanblijven; Chocolat heeft een probleem met geld, drank en gokken en belandt in een schandaalwekkende relatie met de blanke Marie

Kan hij omgaan met de valkuilen van de roem, de vele vrouwen en het snelle geld? Monsieur Chocolat vertelt het vergeten verhaal van een buitengewone man.
Monsieur Chocolat gaat vooral over de vriendschap tussen Chocolat en Footit, maar ook over het verleden van Frankrijk en de rol van zwarte artiesten in de entertainmentindustrie.