Een vlinder
telt geen maanden
doch momenten
en heeft tijd genoeg
De leuke momenten van mijn herfstvakantie heb ik opgeschreven om te bewaren als fijne herinneringen.
Voor mij begon de herfstvakantie al op donderdag 18 oktober.
’s Morgens reed ik om 10 uur richting Delft om op te gaan passen op klein(e)zoon. Leuk om hem ook eens mee te maken tussen z’n eigen speelgoed en te zien waar hij thuis zoal mee speelt. Hij begint al een beetje het bouwen met Duplo blokken te begrijpen en ook het keukentje -gekregen van onze overburen- is favoriet. Zo liep hij met in elke hand een grote pan uit de “echte” keuken, naar het fornuisje en zette de pannen er op, waarna hij van alles in de pannen ging stoppen. Een mooi gezicht.
Vrijdagavond ging ik badmintonnen. Het was wel niet “mijn avond”, maar in de vakantie, is het lekker om ook eens op een andere speeldag te badmintonnen. Als bestuurslid is het daarbij ook leuk om eens andere spelers te ontmoeten van onze badmintonclub.
Zondag 21 oktober vond ik het tijd om toch maar mijn zomerkleding om te ruilen voor mijn winterkleding. Aan de lange zomer en nazomer zou nu toch écht wel eens een einde komen? Ik haalde mijn winterkleding uit de koffers en stopte de zomerkleding er in terug. Het uit de koffers halen van de seizoenskleding is altijd leuk, vind ik. Er komen vaak momenten voorbij als: “O ja, dat had ik ook nog”. In de vakantie was het nog een paar dagen aardig weer, maar halverwege werd het dan toch écht winters en had ik het wisselen toch niet voor niets gedaan.
Maandag 22 oktober ging ik gezellig met Linda en Noah naar Monkey Town in Rijswijk. Noah was al vaker in zo’n binnenspeeltuin geweest, dat was goed te zien. Hij klauterde, bouwde en gleed er lustig op los. Tussendoor dronken en aten we wat aan de vele tafels die er stonden. Na twee uur spelen, lopen en klimmen was het tijd om naar huis te gaan. Noah viel in de auto gelijk in slaap. Thuis aangekomen kon ik hem al slapend in zijn bedje leggen, waar hij nog twee uur doorsliep en ik ook even bij kon komen van ons Monkey Town avontuur.
Dinsdagochtend kreeg ik van een badminton speelster stapels prachtig gekleurd papier en bijpassende enveloppen. Ooit maakte ze zelf kaarten, maar inmiddels niet meer en daarom gaf ze alles aan mij. Heel lief. ’s Avonds genoot ik van de voetbalwedstrijd Ajax – Benfica op de televisie. Helemaal geweldig toen Ajax in blessuretijd tóch nog 1-0 wist te scoren.
Woensdag ben ik met Linda naar Ikea geweest. Altijd leuk om daar rond te lopen en ideeën op te doen. Ik kocht er een kleed voor de klas, een wekker voor op mijn werkplek op zolder en een lijstje voor de oude kerstfoto, die ik had gekocht bij de Y-hallen.
Vrijdag ben ik met nicht Irene en haar man naar het Gemeentemuseum in Den Haag geweest, waar we de tentoonstelling “Art Nouveau” bekeken en schilderijen van Alexej von Jawlensky bewonderden. Er was nog veel meer moois te bekijken, maar we wilden ook nog even langs het ernaast gelegen Fotomuseum. Hier bekeken we de tentoonstelling “Generation Wealth” van Lauren Greenfield, die zich al 25 jaar bezig houdt met het thema “rijkdom”. Generaton Wealth is een verslag van het verlangen om rijk te zijn, tegen elke prijs. Ook in Het Fotomuseum zijn nog meer dingen de moeite waard om te bekijken, reden dus om nog een keer die kant op te gaan. ’s Avonds keek ik via Netflix “De Marathon” met Linda. Een mooie film die we allebei nog niet hadden gezien.
En ook de laatste dag van de vakantie ging ik er op uit. Met Febe en Linda bezocht ik het Anne Frank huis in Amsterdam. Het verhaal van Anne maakte op mij als 15- jarige enorme indruk. Ze heeft mij geïnspireerd om ook dagboeken te gaan schrijven en Het Achterhuis heb ik meerdere keren gelezen. Het huis heb ik in het verleden wel eens bezocht, en ook nu was het weer heel indrukwekkend. Anne, geboren in hetzelfde jaar als mijn vader, gestorven onder vreselijke omstandigheden, we werden er stil van. Na dit bezoek gingen we lunchen bij “Bagels en Beans”, waarna we naar de Kalverstraat liepen. Ik wilde graag een jurk voor mijn 60e verjaardag kopen. Leuk om dit met de meiden te doen; zij hielpen mij met keuren. Te kort, te kleurrijk, te zakkerig, te oubollig. Het was nog een hele opgave, maar uiteindelijk was daar dé jurk. Febe wees me er op; een vrolijke jurk met herfstkleuren. De jurk stond me heel leuk en zat goed. De missie was geslaagd. Nadat we gezellig bij Febe op haar kamer een hapje hadden gegeten, reed Linda weer naar huis.
Het was een fijne herfstvakantie, met mooie momenten thuis en “op pad”.