Dag 5 Esther ophalen
Zondag 18 augustus ging ik Esther ophalen bij het vliegveld.
Om half 12 nam ik de bus, die lekker door kon rijden, omdat het rustig was op de weg. Ik moest een klein uur wachten op het vliegveld, tot Esther de aankomsthal binnenkwam en we samen bij Hertz de gereserveerde auto konden ophalen. Ze hadden bedacht om Esther een “stoere” gróte auto te geven, maar daar was Esther toch niet echt blij mee. Daarom een kleinere auto aangevraagd, en dat was beter.

’s Middags hebben we heerlijk op het strand van St. Eularia gezeten en ’s avonds liet ik Esther de boulevard zien. Daarna zochten we een eettentje vlakbij Ebusus op. We kwamen via Tripadvisor uit bij een Italiaans restaurant, waar ik een heerlijke Lasagne met groenten heb gegeten. We sloten de dag af met een lekker ijsje bij Laolao.

Dag 6 Es Vedra en Cala Vadella
Omdat Esther een auto had gehuurd, kon ik op plaatsen komen, die met de bus niet te bereiken zijn.
Zo reden we op maandag 19 augustus naar een prachtig uitzichtpunt, waar we Es Vedra, het “magische punt van Ibiza”, prachtig konden zien liggen. We hadden geluk met het laatste parkeerplekje, vanwaar het nog 17 minuten lopen was naar de rotskust met het geweldige uitzicht. Heel apart was de grijze lucht, die overging in het grijs van de zee.

Hierna reden we naar Cala Vadella, waar ik mooie herinneringen heb met Febe en Linda. Leuk om er weer eens te komen. Op de plek, bovenaan het strand, waar je een heel mooi uitzicht hebt over de Middellandse Zee, zijn nu parkeerplaatsen gemaakt. Hier hebben we de auto neergezet en zijn toen naar beneden gelopen over het nieuw aangelegde fiets- en wandelpad. Het was erg druk op het kleine strandje, maar toch vonden we een plekje voor onze handdoeken en parasolletje. We gingen ’s avonds op tijd eten, omdat we bij de parkeerplaats graag de zonsondergang wilden zien. Zo zaten we om 19.00 uur al achter een heerlijke zalmsalade. Omdat het eettentje wat hoger gelegen lag, hadden we een mooi uitzicht over de baai.

Na de klim naar de auto, klommen we over het hek om naar het rotsgedeelte te lopen, waar je prachtig de weidse horizon kon zien en de zon die langzaam onder ging. Dit keer was de zonsondergang weer anders; de zon schoof op een gegeven moment door een dunne laag wolken en had toen een soort ring, waarbij het iets weg had van Saturnus. Daarna verdween de zon in een laag wolken en was er weer een mooie dag voorbij.

Dalt Vila is het oudste gedeelte van Ibiza-stad. De oude en historische stadsmuren die het oude stadsgedeelte omringen, stammen uit de 16e eeuw, en zijn goed bewaard gebleven. Via de ophaalbrug en heel oude straatjes kun je de stadsheuvel beklimmen, waar je op het plein voor de kathedraal een prachtig uitzicht hebt over het eiland.

Op de vierde dag, 17 augustus, vond ik het leuk om hier foto’s te gaan maken met mijn camera. Omdat het die dag érg warm was, liep ik in een rustig tempo naar boven en pauzeerde ik regelmatig om foto’s te maken of om even te rusten. Met mijn pet en zonnebril op en water bij de hand, was het te doen. Boven aangekomen brandde ik weer een kaarsje in de kathedraal en kwam ik even op adem. Daarna volgde de weg naar beneden, waarbij ik mij goed moest concentreren, omdat de ronde steentjes aardig glad waren. Met mijn camera in de ene hand en mijn andere hand vrij om soms een muur of railing vast te pakken, kwam ik veilig beneden aan.

Hier zocht ik in de haven de City Boat naar Figueretas, het deel van Ibiza-stad waar we zes jaar geleden onze Ibiza avonturen begonnen. Na 10 minuten varen, waar ik Dalt Vila vanaf het het water prachtig zag liggen, kwam ik om 14.15 uur aan bij het strandje. Hotel Figueretas zag er nog precies hetzelfde uit. Het is een van de weinige lage hotels, dat maakt het gebouw zo bijzonder. Alleen het plein ervoor was helemaal aangepast en gemoderniseerd met zelfs een prachtig mini speeltuintje voor de allerkleinsten. Bij Homeloos, een bar die door Nederlanders wordt gerund, at ik een heerlijke sorbet. Daarna nog even energie verzameld met een bak fruit en vers water, en toen op pad gegaan naar het busstation, waar ik na 20 minuten lopen, tegen 16.00 uur de bus terug nam naar St. Eularia.

Na de ruim 10.000 stappen was ik toch wel moe en ging ik lekker op bed zitten om wat foto’s te appen en te lezen in het mooie boek “Samen sterk” over de Oranje Leeuwinnen. Om 20.30 uur ging ik een hapje eten bij Restaurant Panda in het gezellige straatje van het appartement.