Dag 5 Esther ophalen
Zondag 18 augustus ging ik Esther ophalen bij het vliegveld.
Om half 12 nam ik de bus, die lekker door kon rijden, omdat het rustig was op de weg. Ik moest een klein uur wachten op het vliegveld, tot Esther de aankomsthal binnenkwam en we samen bij Hertz de gereserveerde auto konden ophalen. Ze hadden bedacht om Esther een “stoere” gróte auto te geven, maar daar was Esther toch niet echt blij mee. Daarom een kleinere auto aangevraagd, en dat was beter.
’s Middags hebben we heerlijk op het strand van St. Eularia gezeten en ’s avonds liet ik Esther de boulevard zien. Daarna zochten we een eettentje vlakbij Ebusus op. We kwamen via Tripadvisor uit bij een Italiaans restaurant, waar ik een heerlijke Lasagne met groenten heb gegeten. We sloten de dag af met een lekker ijsje bij Laolao.
Dag 6 Es Vedra en Cala Vadella
Omdat Esther een auto had gehuurd, kon ik op plaatsen komen, die met de bus niet te bereiken zijn.
Zo reden we op maandag 19 augustus naar een prachtig uitzichtpunt, waar we Es Vedra, het “magische punt van Ibiza”, prachtig konden zien liggen. We hadden geluk met het laatste parkeerplekje, vanwaar het nog 17 minuten lopen was naar de rotskust met het geweldige uitzicht. Heel apart was de grijze lucht, die overging in het grijs van de zee.
Hierna reden we naar Cala Vadella, waar ik mooie herinneringen heb met Febe en Linda. Leuk om er weer eens te komen. Op de plek, bovenaan het strand, waar je een heel mooi uitzicht hebt over de Middellandse Zee, zijn nu parkeerplaatsen gemaakt. Hier hebben we de auto neergezet en zijn toen naar beneden gelopen over het nieuw aangelegde fiets- en wandelpad. Het was erg druk op het kleine strandje, maar toch vonden we een plekje voor onze handdoeken en parasolletje. We gingen ’s avonds op tijd eten, omdat we bij de parkeerplaats graag de zonsondergang wilden zien. Zo zaten we om 19.00 uur al achter een heerlijke zalmsalade. Omdat het eettentje wat hoger gelegen lag, hadden we een mooi uitzicht over de baai.
Na de klim naar de auto, klommen we over het hek om naar het rotsgedeelte te lopen, waar je prachtig de weidse horizon kon zien en de zon die langzaam onder ging. Dit keer was de zonsondergang weer anders; de zon schoof op een gegeven moment door een dunne laag wolken en had toen een soort ring, waarbij het iets weg had van Saturnus. Daarna verdween de zon in een laag wolken en was er weer een mooie dag voorbij.