Van de week heb ik het boek “Damsigt, een wijk apart” gelezen. Het boek gaat over de wijk Damsigt, waar mijn schoonouders 25 jaar hebben gewoond op Damsigtstraat 71 en waar ik met mijn gezin op ditzelfde adres aansluitend 17 jaar heb gewoond.
In deze Voorburgse wijk liggen heel veel herinneringen van ons en daarom was het erg leuk dat over deze wijk een prachtig boek is verschenen op Koningsdag 2016.
Het boek vertelt de geschiedenis van de wijk Damsigt. Eigenlijk zijn er twee geschiedenissen. In de eerste hoofdstukken lees je over het ontstaan, de bloei en tenslotte de ondergang van de buitenplaats Damzigt. Aan dit imposante landgoed dankt de wijk haar naam. Dit historisch onderzoek gaat terug tot de middeleeuwen en voert langs boeren, ridders, edellieden en een dichter.
De hoofdstukken daarna vertellen over de woonwijk Damsigt. Hiermee wordt grofweg bedoelt het gebied tussen de Rodelaan en de Looierslaan. De verhalen gaan over het gewone leven: de winkels, de bewoners, de anekdotes en de buurtactiviteiten. Maar ook over donkere bladzijden en aangrijpende levensgeschiedenissen. Zoals het verhaal van Felix Eliazer uit de Opwijckstraat, die werd opgepakt in de oorlog, Auschwitz overleefde en na veel omzwervingen terugkeerde.
Ik herinner mij toen wij in deze wijk kwamen wonen, dat er heel veel “ouderen” woonden. Het was toen eind jaren tachtig. Langzamerhand veranderde dit, de ouderen maakten plaats voor gezinnen met jonge kinderen. Ook in “ons” smalle stukje Damsigtstraat, waar naast onze drie kinderen, heel veel kinderen werden geboren in de jaren negentig.
Onze kinderen hebben hier fijne herinneringen liggen: Peuterzaal de Boot (met juf Nel en juf Marga), het buiten spelen met de buurtkinderen, de knutselclub van de woensdagmiddag, lopend naar de tennisbanen van Overdam en niet te vergeten het vieren van Koninginnedag. Op 30 april meedoen met de fietsoptocht toen ze klein waren en later speelgoed verkopen op de vrijmarkt en meelopen met de fakkeloptocht naar het vuurwerk.
Ook het feestje dat ik gaf ter ere van mijn 40e verjaardag in wijkgebouw de Boot kan ik mij nog herinneren.
Het boek is echt een aanrader voor wie het leuk vindt om meer te weten over de geschiedenis van deze aparte wijk (in het boek wordt uitgelegd waaróm Damsigt “een wijk apart” is). Op Koningsdag hebben wij twee boeken aangeschaft. Wie het leuk vindt om een boek te lenen, kan dit mij laten weten. Ik leen het boek graag uit.
Dit boek heb ik toevallig net gezien op internet. Ik wist niet van het bestaan ervan. Op de voorzijde van het boek staan aan de linkerkant mijn vader en mijn tante voor sigarenhandel G. Ouwehand, Opwijckstraat 3, de winkel van mijn grootouders, aan het begin van de jaren ’30 van de vorige eeuw. Ik ben hier in 1958 geboren. Wat ontzettend leuk deze foto te zien! Ik ga proberen een exemplaar van dit boek te bemachtigen.
Ik was vorige week met mijn nicht, de dochter van mijn tante, in Damsigt, na jaren vonden we het leuk om er weer eens rond te kijken. (Zij woont in Zoetermeer en ik in Maastricht.) Vandaar dat ik ging zoeken naar Damsigt en dit boek tegen kwam. Ik heb hele fijne herinneringen aan Damsigt.