Op onze zesde dag, zondag 8 mei, hadden we met Anja en Franka afgesproken om naar Benirras te gaan met hun huurauto.

’s Morgens wilden Linda en ik nog éven lekker lezen op het dakterras, maar helaas begon het net te spetteren toen we boven kwamen. Daarom maar heerlijk in de kamer gezeten van het appartement, waar we filmpjes keken, wat lazen en de Madrid Open keken. We zagen dat Nadal in tweeën verloor van Murray. Om 13.00 uur gingen we nog even geld halen voor de laatste dagen en een sandwich voor de lunch. Om 15 uur gingen we naar Benirras.

Cala Benirras is een 150 meter brede baai met een strand met grofkorrelig zand. De baai is beroemd vanwege de trommelconcerten, die elke zondag worden gehouden en de markante rots die oprijst uit de zee. In de zomermaanden kan het erg druk zijn en is het lastig parkeren, omdat de toegangsweg naar Benirras erg smal is. De terugkerende badgasten zorgen dan vaak voor files.

We reden eerst naar Sant Miquel en daarna naar Port de Sant Miquel, maar dit was te ver. Gelukkig had Linda het bordje Playa Benirras zien staan, dus reden we terug en kwamen we gelukkig toch bij het strand aan. We konden de auto goed parkeren. We gingen gezellig op het strand zitten bij de uitkijktoren. Leuk om te zien dat de trommelaars al bezig waren. Steeds kwam er weer een muzikant aanslenteren om mee te doen. Linda en ik hadden drinken en zoutjes meegenomen en zo op ons kleed was het heerlijk mensen en kinderen kijken. Op het eind van de middag gingen we even bij de kraampjes kijken en reserveerden we een tafel voor 19.00 uur bij “The Elements”, een typisch Ibiza restaurant.

Na een wijntje konden we aan tafel, waar we salade en pasta bestelden. Toen we om 20.30 uur naar de trommelaars wilden gaan kijken, boden twee nederlanders die naast ons zaten ons een drankje aan. Het was een stel uit Vlaardingen, waarvan de vrouw ook in het onderwijs werkt. Niet voor de klas, “want dan kan ik niet met mijn man op vakantie buiten het hoogseizoen”, maar in de kinderopvang, zodat ze op vakantie kan als zij dat wil. Ja, daar zit wat in. Het was heel bijzonder, om zomaar heel gezellig te zitten kletsen met twee totaal onbekende mensen.

Helaas was het nog steeds bewolkt en konden we dus weer geen zonsondergang zien. We keken nog even bij de trommelaars en waren onder de indruk van een vrouw in een knalrode jurk die daar al de hele middag/avond stond te dansen. Het bezoek aan Benirras was al met al een hele aparte, mooie belevenis. Een andere vakantie gaan we nogmaals naar Benirras, maar dan als de zon schijnt en we deze onder kunnen zien gaan.

De foto is gemaakt door Linda Kaiser Fotografie