Tag Archives: badminton

Vrijwilligerswerk

Vrijwilligerswerk

Naast mijn baan in het basisonderwijs doe ik sinds een paar jaar steeds meer vrijwilligerswerk voor Orbiton, de badmintonclub, waar ik al ongeveer 45 jaar lid van ben.

Wat extra’s doen voor de vereniging begon toen ik een aantal jaar geleden het aanspreekpunt werd van de leden van de dinsdagmorgen 50+ groep. Naast de spelers die de sleutels van de hal beheren, de koffie- en thee verzorgen en de netten ophangen, zorg ik voor de ontvangst van nieuwe leden, ben ik het aanspreekpunt voor de groep, organiseer ik het husselen en houd ik elke week bij wie er is geweest. Is een lid vijf weken niet geweest, dan stuur ik een mailtje om te vragen hoe het gaat. Soms stuur ik kaarten naar leden die ziek of geblesseerd zijn.

Sinds september 2015 ben ik ook lid van het bestuur geworden toen er iemand werd gezocht om de nieuwsbrief te maken. Toen ik begreep dat de vergaderingen altijd op maandagavond gepland werden en niet te lang duurden en vooral heel gezellig waren, besloot ik algemeen bestuurslid te worden. Met name om de nieuwsbrief te maken, wat te doen aan de website en om op te komen voor de dinsdagmorgengroep, die toen nog weleens “het ondergeschoven kindje” was.

In dat jaar stopten een aantal bestuursleden door privé omstandigheden en omdat het voor een aantal tijd werd om het stokje door te geven. Een bestuur heeft echter een voorzitter, een secretaris en een penningmeester nodig om te kunnen bestaan. Daarom werd ik “benoemd” tot secretaris. Langzamerhand doe ik steeds meer zaken van een secretaris. Zo maak ik de agenda voor de bestuursvergadering, die eens in de zes weken plaatsvindt, regel ik de zaalhuur met de beheerder en zorg ik dat berichten via de mail bij de juiste persoon terecht komen.

Het in elkaar zetten van de nieuwsbrief is elke maand een leuk en creatief klusje, vooral ook omdat ik beeld van mijzelf wil gebruiken om de brief op te leuken. De foto’s die ik maak, plaats ik ook in het fotoalbum van de club, zodat -nieuwe- leden kunnen zien wat we allemaal doen als vereniging. Ruim een jaar houd ik ook de website van Orbiton bij; www.orbiton.nl Eerst was dat een lastige klus, omdat we gebruik maakten van een gratis website aanbieder. Sinds kort hebben we een website via WordPress en dat is voor mij veel handiger (en leuker) om mee te werken.

Ook het promoten van de vereniging is een van mijn taken. Af en toe schrijf ik stukjes in Het Krantje (en hoop dat ze geplaatst worden), zorg ik voor kleine advertenties (Snuffeltjes) en doe ik mee met activiteiten om leden te trekken zoals het Heuveltopperfestival en de Sport-in voor de jeugd.

Ik vind het leuk om te zien, dat er voor mij steeds meer ruimte komt om me bezig te houden met het vrijwilligerswerk voor de club. Nu mijn kinderen volwassen zijn en ik op school gebruik kan maken van “duurzame inzetbaarheid” voor werknemers van 57+, waardoor ik minder taken hoef te doen, heb ik meer tijd. Activiteiten die ik eerst voor school deed, doe ik nu voor de club. Zo kan ik toch de dingen blijven doen die ik leuk vind, en help ik ook nog eens de club, waar ik al zo lang lid van ben.

Tennis herinneringen

Tennis herinneringen

1001004011515643 Afgelopen week heb ik het boek “Rafa” uitgelezen. Een prachtig boek waarin hij vertelt over zijn jeugd, zijn ontwikkeling als speler en het verloop van zijn bijzondere carrière.

Bij het lezen van dit boek dacht ik vaak terug aan de vele herinneringen die wij op de tennisbaan hebben liggen. Natuurlijk heel andere herinneringen dan deze sterspeler, maar vanaf het moment dat ook Joep ging tennissen, waren wij vaak op de tennisbaan te vinden.

Het begon met Eus, die na zijn badmintoncarrière, startte met tennis. Dat was vooral vanuit een praktisch oogpunt. Toen Joep een baby was konden we hem tijdens onze badmintonwedstrijden nog wel in de maxi-cosi naast de baan zetten of een oppas zoeken, maar dat werd lastiger toen hij ouder werd. Daarom bleef ik badminton spelen, met competitie in het najaar en ging Eus tennissen. De tenniscompetitie begon in het voorjaar, dus zo konden we elkaar mooi aflossen.

Eus speelde eerst op Mariahoeve, waar ik met Joep vaak ging kijken. Toen Joep een jaar of vier was kreeg hij een kindertennisracket en al gauw zagen we dat hij het spelletje ook leuk vond. Zelfs in de huiskamer werd er getennist tegen de deur, die als oefenwandje werd gebruikt. Nadat Joep als zesjarige zijn A en B zwemdiploma had gehaald, werd hij lid van TCO op Overdam in Leidschendam, waar Eus ook inmiddels lid geworden was. Het tennispark lag op loopafstand van ons huis, zodat we hier vaak te vinden waren. Twee keer per week trainen, de woensdagmiddagcompetitie, daarna competitie op de zaterdag en later de zondag, het was een gezellige tijd met een leuke groep jongens en meiden.

Ook Febe en Linda kozen na het behalen van hun zwemdiploma’s voor tennis. Naast alle trainingen en competitiewedstrijden werd er regelmatig deelgenomen aan toernooien. Clubtoernooien, jeugdtoernooien op sterkte in de regio, waar de meiden vaak samen uitkwamen in de dubbel, elke vakantie werd er wel voor iets ingeschreven. Aan het Herfsttoernooi van Delftse Hout bewaren we de beste herinneringen. Hier hebben Joep, Febe en Linda jaren aan meegedaan, het was altijd een sportieve en gezellige week. Toen Joep 18 was en voor het laatst had meegedaan, werd hij door de wedstrijdleiding in het zonnetje gezet, omdat hij zoveel jaar van de partij was geweest. Het was mede een fijn toernooi, omdat er op tijd werd gespeeld. Zo wist je als ouder precies wanneer je kind de baan op moest. Handig als je er drie hebt die meespelen met verschillende onderdelen!

De tennisgroep op Overdam viel uit elkaar toen er door velen werd begonnen met studeren en “op kamers” gaan. Toch is het leuk om te zien, dat Febe weer tennist in Amsterdam, Joep allerlei andere racketsporten aan het uitproberen is en Linda ook nog regelmatig een balletje slaat met vrienden en vriendinnen.

Ik hou het bij badminton. Toen de meiden begonnen met tennis, ben ik kort lid geweest van TCO om met hen te oefenen. Maar het snelle spel van badminton trok me meer. Tennis vind ik wel erg leuk om naar te kijken. De wedstrijden van de kinderen waren altijd heel leuk om te volgen, maar ook “the greatest match ever played” tussen Nadal en Federer op Wimbledon in 2008, die ik volgde op de TV kan ik me nog goed herinneren. Deze wedstrijd wordt prachtig beschreven in het boek van Rafa. Dit boek en het boek over Serena Williams, dat ik een paar jaar geleden heb gelezen, zijn aanraders voor wie van tennis spelen of kijken houdt.

Badmintonvrienden

Badmintonvrienden

DSC_0062 Jeugdvrienden, schoolvrienden, sportvrienden… Aan mijn sportvrienden heb ik fijne herinneringen. Over een aantal sportvrienden zal ik iets meer vertellen.
In september 1974 werd ik als 15-jarige lid van badmintonclub SIO. Na een aantal jaar bij “de jeugd” te hebben gespeeld, ging ik in het seizoen van 1976/1977 voor het eerst “op de avond” bij de senioren spelen en werd ik ingedeeld voor de seniorencompetitie.

De vereniging werd groter en er kwamen steeds meer nieuwe leden bij. Ik leerde Eus kennen en speelde competitie met Fee, Roy, Edu, Betsy en Sjaak. We noemden ons FRIEBS (onze beginletters achter elkaar). Naast het badmintonnen deden we heel veel voor de vereniging zoals de SIO-sirene (het clubblaadje) in elkaar zetten, het Internationaal Jeugd Badmintontoernooi organiseren en het eerste team aanmoedigen in Brabant. Daarnaast waren we druk in de weer met gezellige etentjes, muziek maken en verjaardagen en huwelijken vieren. Ook speelden we met elkaar verschillende toernooien zoals het jaarlijkse LOB-toernooi, toernooien in België en Engeland en het 24-uurs toernooi in Huizen. Hier moest je ook ’s nachts de baan op voor een wedstrijd en deed je tussendoor hazenslaapjes op veldbedden. Ik moet er nu níet meer aan denken, maar gezellig dat het toen was. Van een aantal badmintonvrienden hebben we helaas veel te vroeg afscheid moeten nemen. Een aantal mensen uit die tijd zie ik nog regelmatig of heb ik contact via Facebook.

In 1999 gingen de twee Leidschendamse badmintonverenigingen fuseren. SIO en Leyton werden samen Orbiton. Dit was een goede stap, omdat er toen meer mensen waren om mee te spelen. Toen de kinderen wat groter waren, ging ik weer competitie spelen. Na een paar keer invallen, werd ik vanaf seizoen 2002/2003 vast ingedeeld in het “Smiley-team”, dat bestond uit Fred, Frank, John, Sylvia en Linda. Won je een wedstrijd, dan kreeg je een “Smiley”. Degene met de meeste smileys op het eind van het seizoen was tijdens het afsluitende etentje “gast aan tafel”.

Helaas ging het in 2008 helemaal fout tijdens een damesdubbel. Ik maakte een rare draai met mijn rechterknie en sindsdien is deze knie een zwakke plek. Competitie spelen doe ik niet meer, maar het “Smiley-team” aanmoedigen tijdens de thuiswedstrijden in De Fluit doe ik nog wel. Altijd heel gezellig om elkaar weer te zien en te spreken. Sinds een aantal jaar speel nu op de dinsdagmorgen bij “de oudere senioren”. Hier spelen ook badmintonvrienden van de “SIO tijd” en maak ik weer nieuwe vrienden waar ik mee badminton, gezellig uit eten ga en activiteiten organiseer voor onze vereniging.