De laatste dag van ons verblijf in Lissabon begonnen we weer rustig aan. Uiterlijk om 12 uur moesten we uit checken en om half 5 zou het pas tijd zijn, om richting het vliegveld te gaan.

Na het uitchecken konden we de koffers in het hotel in bewaring geven, zodat we nog even de stad in konden. Met de blauwe metrolijn gingen we twee haltes naar metrohalte S. Sebastiâo, waar we het grote, Spaanse winkelcentrum El Corte Inglés wilden bezoeken. Onder het winkelcentrum stapten we uit, liepen er wat rond, maar vonden het zó immens, dat we besloten tóch nog even naar de gezellige wijk Baixa te gaan. Maar voordat we dat deden, dronken en aten we eerst wat bij een Starbucks. Daarna “konden we er weer even tegen”.

We kwamen weer leuke winkeltjes tegen, waar we nog wat cadeautjes en souveniertjes kochten. De zon scheen nog steeds en ook de temperatuur was deze dag heel aangenaam. Nadat we een aantal typische Portugese gebakjes hadden gekocht (Pastel de Nata; van crème en bladerdeeg), gingen we heerlijk een uurtje zitten bij een van de fonteinen op het Rossioplein. Dit plein is een van de belangrijkste pleinen van de stad. Rond het plein staan nog de statige gebouwen van vóór de aardbeving in 1755. Helaas moesten we om 16.00 uur dan toch écht richting het hotel, om onze koffers op te halen.

We besloten om met de taxi naar het vliegveld te gaan. Deze stonden voor het hotel, makkelijker konden we het niet krijgen. Heerlijk, geen gesjouw met de koffers in de metro. Op het vliegveld genoten we nog een half uurtje van de laatste zonnestralen. Het was nog even spannend of we wel zouden kunnen vliegen in verband met de mist, maar dat gaf gelukkig geen problemen. We kwamen mooi op tijd aan op Schiphol, maakten nog een sprint, even voor 00.00 uur om de trein naar Leiden te halen, waar we om 00.15 uur aankwamen. Hier haalde Eus ons op met de auto.

Het waren vier hele gezellige dagen, we hebben veel gedaan en gezien en hadden enorm geluk met het zonnige weer.

€ Weetjes:
€ 1,-      Gebakje Pasta da Nata
€ 12,50 Taxi van vliegveld naar centrum

De foto is gemaakt door Linda Kaiser Fotografie

De derde dag in Lissabon, 29 december, begonnen we lekker rustig aan. We begonnen met zwemmen in het zwembad op de tweede etage.

Met de ochtendjassen van het hotel aan, stapten we in de lift, waar nog meer “ochtendjassen” stonden. Een grappig gezicht. Omdat het verplicht was te zwemmen met een badmuts, kochten we er een bij de balie. In het zwembad waren nog meer mensen, vooral gezinnen met oudere kinderen. Lekker om even te ontspannen in het water.

Nadat we hadden gedoucht op de kamer, namen we de blauwe metrolijn naar het eindpunt: Santa Apolónia. Vanaf hier was het 20 minuten lopen naar het Museu Nacional do Azulejo (tegelmuseum). Wij deden er wat langer over, omdat ik last had van mijn voet. Waarschijnlijk overbelast van het vele lopen over de ongelijke, kleine steentjes, de afgelopen dagen. Bij de entree konden we gelukkig gelijk naar binnen. Febe en Linda hoefden slechts een studententarief te betalen.

In dit museum zijn prachtige tegelwerken te zien, vele met historische taferelen. Deze azulejos, typische Portugese wandtegeltjes, zijn op veel plaatsen in Lissabon te zien. Het museum is ondergebracht in een 16e-eeuws klooster. Je vindt hier een overzicht van vijf eeuwen azulejokunst. Op de tweede verdieping het Tableau van Lissabon te zien. Dit tegelpanorama van Lissabon is 23 meter lang. Het stelt de stad aan de rivier voor, omstreeks 1740, vóór de grote aardbeving in 1755. Het is afkomstig uit een van de paleizen van de stad.

Halverwege het bekijken van al het moois in dit museum, gingen we even lunchen in het museumcafé. Een gezellige plek, die uitkijkt op de wintertuin. Rond half 3 gingen we met de bus weer terug naar het metrostation, waar we de metro namen naar de wijk Baixa. Hier weer wat gewinkeld en een paar pogingen gedaan om de Fado restaurantjes te vinden, die ik de eerste dag toch écht ergens had gespot.

Al zoekende, ging mijn voet steeds meer pijn doen, dus besloten we toch maar te gaan eten op het enorme plein aan de rivier, het Terreire do Paco. Hier vind je ook de schitterende triomfboog, Praca do Comercio. Van de 16de eeuw tot het midden van de 18de eeuw stond hier het koninklijk paleis. De aardschokken van 1755, gevolgd door een vloedgolf en een vuurzee, verwoestten het Paco Real en bijna alle middeleeuwse huizen erachter. De wijk Baixa is gebouwd op de ruïnes van die stad.

Bij een Italiaans restaurant, waar we onze zoektocht ook begónnen, aten we een heerlijke pizza. Op de tafels lagen lange pakjes met zoutstengels, “Grissini“. Wij dachten: “Wat leuk, een geste van het restaurant, voor de eerste trek”. Dat was dus niet het geval. Op de bon werden deze zoutjes gewoon afgerekend. Bijzonder.

Niet alleen het verkeer in Lissabon was opvallend druk, ook in de winkels was het met de “Saldos” soms een gekkenhuis. Niet alleen toeristen, maar ook inwoners van de stad gingen waarschijnlijk op koopjesjacht tussen Kerst en Oud en Nieuw. Portugal heeft ongeveer 11 miljoen inwoners, waarvan een kwart in Lissabon woont. Dus reken maar uit…

€ Weetjes:
Entree Museu Nacional do Azejejo
€ 2,50 student
€ 5,- volwassene

Restaurant Nosolo Itália Lisboa
€   1,95 pakje “Grissini”
€   3,70 rode wijn
€ 11,80 pizza Romana
€   2, –   latte Macchiato

De foto is gemaakt door Linda Kaiser Fotografie

Bekijk het fotoalbum Lissabon 2016

Na de flinke wandeling langs de Taag vonden we het heerlijk om weer een eind met de “Yellow-bus” mee te rijden.

We maakten het rondje helemaal af, tot we weer bij de halte van het hotel aankwamen. Toch bleven we zitten, tot -weer- punt 9, het uitzichtpunt over Parque Eduardo VII, het standbeeld op het grote plein Marques de Pombal en in de verte de Taag.

Onderweg was het een drukte van belang. Beetje bij beetje schoof het verkeer op, elke ruimte die maar even vrij kwam, werd gelijk benut door de buschauffeur. Ook veel getoeter van automobilisten, die het even te veel werd allemaal.

Rond een uur of vier waren we dan toch waar we wilden zijn, namen foto’s en liepen toen via een soort “Winterwonderland” naar het winkelcentrum Amoreiras. Dit winkelcentrum ziet er uit zoals waarschijnlijk “The Mall of the Netherlands” (of wel “Het nieuwe Leidsenhage”) er uit gaat zien: overdekt, veel winkels, restaurantjes en een bioscoop. Na het vele lopen, waren we best wel moe, dus zochten we al gauw een restaurantje, een steakhouse, op om te eten.

De “Yellow-bus” rijdt van oktober tot mei van 9.00 uur tot 17.30 uur, dus daarmee konden we niet mee terug naar het hotel. Ook de metro had geen halte in deze wijk, dus besloten we maar terug te lopen. Langs rustige straatjes en met de kaart in de hand, om toch vooral de góede kant op te lopen, zagen we na een half uur de grote hotels in het donker opdoemen. We waren blij dat we het hadden gevonden!

Aanvankelijk wilden we deze avond ook nog gaan zwemmen in het zwembad van het hotel, maar daar hadden we na deze lange dag echt geen puf meer voor. Het zwemmen besloten we voor de volgende ochtend te bewaren. Eerst even rustig aan doen en dan aan het eind van de ochtend weer op pad.

De foto is gemaakt door Linda Kaiser Fotografie

Bekijk het fotoalbum Lissabon 2016

Ook deze tweede dag was het weer prachtig weer. De zon scheen volop en er stond weinig wind. We hadden dan ook echt niet het gevoel, dat het al eind december was.

De firma “Yellow bus” verzorgt allerlei routes door de stad met een Hip Hop bus, tram of boot. Je kunt je kaartje 24 uur gebruiken en onderweg kun je verschillende keren in- en uitstappen. Er kan gekozen worden voor één route, of je kunt een combinatie maken van verschillende routes of vervoer.

Wij kozen voor de blauwe busroute. Vlakbij ons hotel was een halte van deze route én deze bus ging langs een aantal bezienswaardigheden die we graag wilden bekijken. Fijn dat we in het hotel een ticket konden kopen. Om half 12 stapten we op de bus, waar we bovenin gingen zitten, zodat we alles goed konden zien. De audiotour, ook in het Nederlands, vertelde over de bezienswaardigheden waar we langs reden.

Bij halte 13, Mosteiro dos Jerónimos, stapten we uit. Dit klooster is een van de meest bezochte plekken in Lissabon. Dat was wel te zien aan de enorme rij die tot ver buiten het klooster stond. Wij bekeken het gebouw alleen aan de buitenkant. Het wit stak prachtig af tegen de blauwe lucht en het groene gras. Hierna liepen we naar Torre de Belèm, een verdedigingsfort, dat gebouwd is in de vorm van een schip. De toren werd gebouwd tussen 1515 en 1520. Tijdens de bouw stond de toren op een eilandje in de Taag, zo’n 200 meter uit de wal. Ook hier stond een lange rij met wachtende mensen, om het gebouw van binnen te bekijken. Linda maakte daar de foto, die ik geplaatst heb bij deze blog.

Bij het zelfbedieningsrestaurant Vela Latina gingen we lunchen. Net als bij Mac Donalds, een dag eerder, kon je de wc binnenkomen met de code van je bon. Deze code moest je scannen, waardoor de toegangsdeur open ging. Een systeem dat ik nog niet in Nederland heb gezien.

Na de lunch liepen we langs de Taag richting de bekende stalen brug. Onderweg kwamen we het monument Padrão dos Descobrimentos tegen. Dit monument werd in 1960 gebouwd als herdenking van de 500ste sterfdag van Hendrik de Zeevaarder. Het heeft de vorm van de boeg van een schip. Het monument was waarschijnlijk net gerestaureerd, want de steigers die eromheen stonden werden afgebroken.

Daarna liepen we gestaag door langs de Taag. Voorbij de brug was weer een opstappunt van de bus en het was leuk om de brug ook even van onderaf te bekijken. De brug werd gebouwd van 1962 tot 1966 en heeft dezelfde constructie als de Golden Gate Bridge van San Francisco. Eerst had de brug de naam van een Portugese dictator, maar in 1974 kreeg de brug de naam Ponte 25 de Abril. Omdat het verkeer steeds drukker werd, is de brug de laatste 40 jaar regelmatig aangepast. Er werden nieuwe rijstroken aangelegd en er werd een spoorlijn (onderlangs) toegevoegd.
Toen we onder de brug doorliepen, hoorden we het speciale “ijzeren” geluid van het verkeer dat er overheen reed.

€ Weetjes:
€ 16 Bustour blauwe lijn

Lunch bij Vela Latina:
€ 1,30 Kroket
€ 1,95 Soep
€ 4,25 Broodje gezond

De foto is gemaakt door Linda Kaiser Fotografie

Na de bezichtiging van de kerk, bovenaan de heuvel, daalden we af richting de kathedraal (Sé Catedral), die je op veel foto’s van Lissabon ziet staan.

Onderweg zagen we huizen met prachtig tegelwerk en verwonderden we ons om de vele Tuc-tucs die door de straten scheurden. Tuc-tucs in vele soorten en maten, met en zonder toeristen. Het was een grappig gezicht.

De kathedraal werd halverwege de 12de eeuw gebouwd voor de eerste bisschop van de stad. Het is het oudste kerkgebouw van de stad en is verschillende keren herbouwd, nadat het bij diverse aardbevingen zwaar was beschadigd.

Nadat we de binnenkant hadden bekeken, werd het langzamerhand donker en liepen we richting benedenstad; naar de wijk Baixa. Hier waren de straten prachtig verlicht met duizenden lampjes. Grote paraplu’s, strikken, sneeuwballen, circuspaarden, elke straat had een ander thema. In een van de straatjes vonden we een restaurantje om wat te eten.

Op de menukaart stonden veel gerechten met “Codfish“. Om wélke vis het ging wisten we niet. Misschien de sardientjes, die je overal in de stad ziet afgebeeld? We vroegen het, en de ober wees een stenen beeld van een vis aan. Later begrepen we dat het om kabeljauw ging. Febe en Linda namen een maaltijdsalade, ik ging voor een gerecht met de Codfish.

Na deze lange dag waren we best moe, dus besloten we terug te gaan naar het hotel. Met de blauwe metrolijn gingen we weer naar het metrostation Jardim Zoologico, waar we in een supermarktje wat eten en drinken kochten voor de volgende ochtend. Inmiddels was op de hotelkamer ook het extra -derde- bed neergezet. Op de bank en de stoel met poefje konden we lekker even “met de benen omhoog” zitten en bijkomen van onze eerste -lange- dag in Lissabon.

De foto is gemaakt door Linda Kaiser Fotografie.

Bekijk het fotoalbum Lissabon 2016

Dinsdag 27 december was een lange dag. ’s Morgens om 4.00 uur bracht Eus, Febe, Linda en mij naar Schiphol, waar we om 6.40 uur naar Lissabon zouden vliegen.

Eenmaal aan boord, hoorden we dat er 1.20 uur vertraging was, in verband met mist op de luchthaven van Lissabon. Gelukkig werd “het slot” snel opgeheven en kwamen we uiteindelijk met slechts 30 minuten vertraging aan.

De Aerobus, die we eerst wilden nemen richting het hotel, vonden we aan de dure kant (€3,50 p.p.), vooral omdat we er slechts één halte mee hoefden te gaan. De buslijnen begrepen we niet één, twee, drie, dus daarom maar de metro genomen. Waarschijnlijk was dit een vrij nieuwe lijn, want in diverse boekjes over Lissabon werd vertelt dat er géén metro naar het vliegveld rijdt.

Bij de metro ontdekte Febe hoe alles werkte; je koopt bijvoorbeeld een dag OV kaartje voor €0,50, waarop je een tegoed kunt zetten. Elke rit kost €1,40. Het maakt dan niet uit hoevér je rijdt. We wisten niet precies welke metrohalte bij het hotel lag, daarom moesten we een eind lopen naar het hotel, dat een een stuk uit het centrum lag. Later op de dag vonden we een metrostation vlakbij het hotel. Om 12 uur kwamen we dan toch aan bij het Corinthia Hotel, waar we een kamer op de 14e etage kregen toegewezen. Fijn dat we er al terecht konden, zodat we ons even konden opfrissen na de reis.

Vroeg in de middag namen we een paar haltes met de metro, waarna we eerst wat aten bij een Mac Donalds, want inmiddels hadden we best wel trek gekregen.Toen we een van de bekende trammetjes voorbij zagen komen, besloten we hiermee een ritje te gaan maken. We zochten een halte waar nog meer mensen stonden en hoopten maar dat we de goede richting op zouden gaan. Echter, de eerste tram die aankwam, zat bomvol met toeristen, daar konden we echt niet meer bij. Ook de vólgende tram zat tjokvol, dus toen besloten we maar naar een eerdere halte terúg te lopen. We waren nog maar nét op weg, toen Febe riep:”Hé, er komt er nog een aan!” Wij snel terug naar de halte, en wat een geluk, in déze tram waren zelfs nog zitplaatsen.

Omdat we al bijna 12 uur op waren, zorgde het schommelen van de rijdende tram ervoor, dat we bijna in slaap vielen! Linda, die achter Febe en mij zat, zag ons allebei knikkebollen. Bij het eindpunt op het Martim Moniz plein moesten we er uit. Hier zagen we bovenaan de heuvel mooie bomen, vanwaar je vast een prachtig uitzicht zou hebben over de stad. We liepen rustig aan naar boven, goed te doen zo in de winter, en kwamen inderdaad bij mooie plekjes uit, waar we prachtig de stad en de Taag van bovenaf zagen liggen. Opvallend waren de vele huizen waar men bezig was met restaureren en de vele hijskranen. We telden er zeker acht. Boven aangekomen zagen we een deel van een kasteel. Maar was dit nu het beroemde Castelo de Sao Jorge? We begrepen het niet helemaal. Een deel was ook nog afgeschermd, ook hier was men bezig met restauratie werkzaamheden. We gingen hier een kerk in, waar we een mooie kerststal zagen en ik een kaarsje brandde voor de lieve mensen waar we al afscheid van hebben moeten nemen.

€ Weetjes:
€ 3,50 Aerobus. Het kaartje is 24 uur geldig.
€ 0,50 OV kaart, waarop je geld kunt zetten.
€ 1,40 een rit per metro of bus (hier kun je ook bij de chauffeur betalen)
€ 2,85 een rit met tram 28 (maakt niet uit waar je instapt)

De foto is gemaakt door Linda Kaiser Fotografie