Tag Archives: Okkes

nov13

Mijn oma, Engelina Jantina Bastiaan

Posted on by
Mijn oma, Engelina Jantina Bastiaan

_dsc0015 Een aantal jaar geleden heeft mijn vader een brief geschreven over het leven van mijn oma Okkes. Omdat het vandaag haar geboortedag is, 13 november, plaats ik deze brief als herinnering aan haar. De eerste brief, over mijn opa Okkes, heb ik al eerder op mijn blog geplaatst.

Hoi Iris,
Nu het vervolg van het verhaal over je grootouders. Oma werd op 13 november 1899 in Den Haag geboren, in het Bezuidenhout. Het geboortehuis van oma, alsmede de basisschool die ze bezocht, werden op 3 maart 1945 weg gebombadeerd.

Haar vader was arbeider in de goederenloods van het station, dat heette toen Staatsspoor, nu CS Den Haag. Ze had een (oudere) broer, die naar de HBS ging, heel bijzonder voor die tijd. Die broer zorgde ervoor dat ook oma naar de HBS ging, wat nog meer bijzonder was. Ze ging werken als secretaresse, wat haar goed lag, in hoofdzaak bij de Kamer van Koophandel. Ze was altijd diep doordrongen van de waarde van een goede opleiding, en deed er dan ook later alles aan om te zorgen dat Ruud en ik een goed vak leerden. Daarvoor ben ik haar nog steeds dankbaar.

Haar huwelijk met opa was gewoon gelukkig. Alles deden ze samen. Na opa’s dood moest ze nog 26 jaar alleen verder. Dat viel haar zwaar. Maar toch bleef ze veel reizen, zelfs twee maal naar Sri Lanka en twee maal naar Indonesië.
Ver in de 80 werd ze langzaam dement. In 1988 kon ze niet meer alleen wonen, vonden wij, en we zorgden ervoor dat ze een kamer kreeg in een bejaardentehuis in Soest. Ze miste haar oude huis heel erg, het werd een jarenlang gevecht om daarheen terug te gaan. Heel tragisch. De dood op 22 augustus 1993 was wellicht een verlossing. We hebben helaas geen afscheid van haar kunnen nemen, we werden pas gewaarschuwd toen ze er niet meer was. Vreemd. De laatste herinnering van zo’n week eerder was onaangenaam, blind en opstandig was ze. Gelukkig was ze het grootste deel van haar leven een opgewekte, optimistische vrouw.
Hartelijke groet, Rob

okt14

Familiedagen 2007 – 2015

Posted on by
Familiedagen 2007 – 2015

iris-menno-esther Al 10 jaar ontmoeten we elkaar op onze “Familiedag”, die meestal “ergens” in september wordt gehouden. “We” is de “Okkes” familie; Iris, Menno en Esther. Inmiddels is de familie uitgebreid met veel andere achternamen; Kaiser, Klaassen, Oosterman, Lemaire, Schoemaker …

De traditie begon in de kerstvakantie van 2007, toen we met elkaar gingen bowlen en eten in Utrecht. Waarschijnlijk ontstond toen het idee om om de beurt de Familiedag, soms ook wel het Familieuitje genoemd, te organiseren.
Fotoalbum 2007

Zo gingen we in 2008 naar Apeldoorn, waar we eerst gezellig gingen lunchen bij Esther en Bob. Daarna reden we naar een bos in de buurt, waar we uitleg kregen over geo-caching. Helaas werkte het weer die middag niet mee. Na het zoeken van “de schat” en lopen door de regen, lieten we ons de warme chocomelk na afloop goed smaken.
Fotoalbum 2008

In 2009 hadden we tijdens het Familieuitje beduidend beter weer. We verzamelden bij de Pier in Scheveningen, waarna we gingen lunchen bij strandpaviljoen Zeezicht. Toevallig was er dat weekend een vliegerfestijn op het strand. Een prachtig gezicht, de grote vliegers, die afstaken tegen de strakblauwe lucht. Na de lunch speelden we Glowgolf, waarna we over de boulevard naar het museum Beelden aan Zee liepen. Hier aten we een ijsje en maakten we op de trappen een groepsfoto. Daarna liepen we terug naar de Pier, waar we gingen eten met een prachtig uitzicht over de zee.
Fotoalbum 2009

In 2010 was “Utrecht” weer aan de beurt om het Familieuitje te organiseren. Na een drankje bij Menno en Lianne thuis, reden we naar KidzCity, waar we de uitdaging aannamen om de klimmuren te beklimmen. Dat ging erg goed bij een aantal; hoogtevrees werd overwonnen. Na de spannende klimpartijen, soms tot gróte hoogte, werd er ’s avonds gezellig gegeten in het restaurant van het Griftpark.
Fotoalbum 2010

Een jaar later, in 2011, had Esther iets heel speciaals bedacht. We spraken af bij een struisvogelboerderij, waar we uitleg kregen en de dieren mochten voeren. Na het bezoek aan de struisvogels, gingen we buiten “Klootschieten”. Klootschieten of kogelwerpen is een werpsport waarbij deelnemers, veelal opgedeeld in twee teams, proberen een met lood verzwaarde kogel (de kloot) onderhands zo ver mogelijk te werpen. Bij het onderdeel straat bestaat het parcours uit een gewone (verharde) weg en is de kloot zwaarder. Volgens de verkeerswetgeving is het verboden op de rijbaan te spelen, maar op rustige buitenwegen wordt het informele klootschieten over de straat oogluikend toegelaten. Na afloop van dit typische oud-Hollandse spel, reden we met een huifkar naar een grote tent, waar we gingen BBQ-en.
Fotoalbum 2011

In 2012 vond Joep, immers ook “Leidschendam”, het leuk om de dag te organiseren. Op zondag 30 september spraken we om half 12 af op de Vlietlanden, waar we gingen picknicken. Hierna reden we naar Den Haag, waar we gingen poulen en ’s avonds gezellig uit eten gingen bij een pizzeria.
Fotoalbum 2012

In 2013 verzamelden we in Utrecht, waar Menno ons eerst creatief aan het werk zette. Er werden drie groepen gevormd, die ieder een schilderij gingen maken. Een voor “Apeldoorn”, een voor “Leidschendam” en een voor “Utrecht”. Fijn dat het die dag prachtig weer was, want na onze crea-activiteit gingen we varen door de grachten van Utrecht. We hadden twee bootjes, een voor “de oudjes”, een voor “de jonkies”. Na de heerlijke vaartocht, gingen we eten bij Pizzeria la Grotta.
Fotoalbum 2013

Een grote wens van Nikita was, om een keer naar de Apenheul te gaan. En dát deden we in 2014, toen we op bezoek gingen in Apeldoorn. Na de lunch in de tuin bij Esther en Bob, liepen we naar de Apenheul, waar we genoten van de natuur en de apen om ons heen. Fijn dat het ook deze dag prachtig weer was, want ’s avonds hadden Esther en Bob een BBQ voor ons georganiseerd.
Fotoalbum 2014

Inmiddels woonde Joep in Delft. Hij wilde weer de Familiedag organiseren, net als in 2012. Na het nieuwe huis te hebben bewonderd, reden we naar het Westland, waar we een route gingen fietsen met tandems. Dat was nog lastiger dan gedacht! Hierna speelden we oud-Hollandse spelletjes en dronken we gezellig een drankje. ’s Avonds konden we nog nét buiten zitten en genoten we van de BBQ.
Fotoalbum 2015

Dit jaar vond dus het lustrum plaats, waar ik al over heb geschreven. Volgend jaar gaan we óp naar de 11e Familiedag, georganiseerd door …

mrt1

Mijn opa, Frans Joseph Willem Okkes

Posted on by
Mijn opa, Frans Joseph Willem Okkes

DSC_0015 (1) Vandaag, 1 maart 2016, vierde mijn vader zijn 87ste verjaardag. Een aantal jaar geleden heeft hij voor de stamboom van mijn vorige website een brief voor mij geschreven naar aanleiding van een vraag van mij over het leven van zijn vader, mijn opa dus.

Omdat het verhaal een herinnering is aan mijn opa, neem ik de brief over op deze website.

Hoi Iris,
Je vraagt het een en ander over mijn ouders- jouw grootouders van vaders kant. Ik zal het een ander uit mijn geheugen opdiepen. Ik neem aan dat m’n vader in Zevenaar (in 1892) is geboren, helemaal zeker weet ik dat niet.

Mijn grootvader- die ik nooit gezien heb- had daar een steenfabriek. Het was een gezin met 7 kinderen (ja, katholiek). Gezellig? Ik weet het niet. M’n vader was er altijd erg zwijgzaam over. Zo wilde hij- toen we na de oorlog een keer toevallig in de buurt waren met een gehuurde auto- zijn ouderlijk huis eigenlijk niet zien. Ik drong er op aan om er toch even langs te rijden. In z’n jeugd zat hij vele jaren op een kostschool in Arnhem (was niet leuk, heb ik begrepen). Waarom? Ging van daar uit naar een zg ambachtschool, werd timmerman. Waarschijnlijk kon dat niet in Zevenaar, maar een basisschool zal daar toch wel zijn geweest. Toen moest hij in dienst. Had de pech dat de eerste wereldoorlog uitbrak en hij tot het eind daarvan in 1918 in dienst moest blijven. Dat moeten nare jaren voor hem zijn geweest.

Medio twintiger jaren leerde hij oma kennen, bij de NRV, de Nederlandse Reisvereniging. Een protestants meisje, vreselijk. Z’n ouders hebben het hem nooit vergeven. Een van z’n zussen ging uit boetedoening naar Indië. Stierf daar snel aan een tropenziekte- en m’n vader had dus haar dood op z’n geweten.
Ze woonden eerst naast de ouders van oma in het Bezuidenhout (Maystraat). Ik ben geboren in een kliniek aan de Prinsessegracht, die op 3 maart 1945 werd plat gebombadeerd. Ruud werd thuis geboren, ik weet het nog. In dat jaar, 1931, verhuisden we naar de Gevers-Deynootweg in Scheveningen, in een huis met de broer van oma + (tweede) echtgenote. Met die laatste zal het samenwonen wel niet goed gelukt zijn. M’n ouders hadden gelukkig goed gespaard, en voor 10.500 gulden kochten ze het nieuwe huis aan de Hasseltsestraat.

Op 1 maart 1932 verhuisden we. M’n vader had ondertussen in de avonduren bouwkundig tekenen geleerd. Maar in de crisistijd verloor hij z’n baan. Met verhuren van 2/3 van het huis+timmerklussen+typewerk door oma hielden ze het hoofd boven water. Gelukkig kon mijn vader vlak voor de oorlog bij de rijksgebouwendienst komen.
In de oorlog werd Scheveningen vestinggebied, alle bewoners moesten weg. We kregen eerst 3 kamers in een huis aan de Kon. Julianaweg in Leidschendam, dat na een jaar verkocht werd als burgemeesterswoning. Toen werden we ingekwartierd in Voorburgseweg 48, vlakbij jullie nu.

Na de oorlog ging alles beter. M’n ouders genoten erg van wandelen in de bergen. Elke zomer gingen ze er 2 weken heen (zo lang hadden we toen vakantie). Zo goedkoop mogelijk. Iets meer welvaart kwam later, langzaam maar zeker.
Ze pasten op jullie drieën, toen Clari en ik in voorjaar 1967 3 weken naar Israël gingen. In mijn bed stierf mijn vader toen helaas aan een hartaanval. Een ramp voor oma die hem meer dan een kwart eeuw overleefde.
Over haar morgen meer, nu ga ik slapen. Groet van Rob.

Mijn opa en oma genoten dus vaak van vakanties in de bergen. Van mijn vader heb ik een boek gekregen dat nog van mijn opa is geweest: HELLAS. Hierin vertelt de schrijver, Arthur Staal over zijn reis met zijn motor in 1939 door Griekenland. Mijn opa kocht dit boek, omdat hij ook interesse had voor Griekenland. Hij ging er nooit naar toe, omdat dit  te duur was. Leuk dat ik een aantal beschrijvingen uit het boek herken, omdat ik wél een aantal keer Griekenland heb bezocht.