We besloten het weekend van 28 en 29 juli in Santa Eulària te blijven. Inmiddels kwam ons ritme steeds meer “in de Spaanse stand (ofwel vakantie stand)”.

Na wat boodschappen doen, ontbeten we pas om een uur of 10. Lunchen deden we op het strand met vooraf klaargemaakte broodjes en we bleven hier dan tot een uur of 18.00, waarna we ons afspoelden op de kamer en even op bed gingen zitten om te lezen of appjes te beantwoorden.

Rond 20.30 uur gingen we dan op zoek naar een restaurantje voor het avond eten. Zaterdag aten we Pizza bij Sal Marina op de boulevard en zondag aten we Tapas bij Kalissol. Daar bestelden we eerst drie Tapas; een mini Paella met kip (maar ook met mijn favoriet: lever), caprese en gehaktballetjes in tomatensaus. Hierna hadden we nog wat trek, en namen daarom nog een Taps: brood met Serano ham.

Zaterdagochtend hebben we gezellig gewinkeld in de wijk waar ons appartement staat. Hier zijn veel schoenenwinkels en leuke boetiekjes te vinden, waar de prijzen heel redelijk zijn. Linda vond er eindelijke sandaaltjes die er leuk uitzagen, lekker liepen en niet al te duur waren en ik kocht er bruine Birkenstocks en een gehaakt vestje, om aan te doen als het nét even te koud wordt.

Santa Eulària heeft twee stranden; een bij de haven, die het kortst lopen is vanaf “Ebusus” en een strand voorbij de fontein, die in het deel ligt waar we vorig jaar ons appartement hadden. Zaterdag, na het winkelen, gingen we bij de haven op het strand zitten. Zondag hadden we de hele dag en liepen we naar het “verre” strand. Beide dagen stond er een aangenaam windje en hebben we weer genoten van alles wat er op het strand gebeurde en het dobberen in de zee.

Zaterdag 7 mei begonnen we de dag met een gezellig praatje tijdens het ontbijt met Anja en haar dochter Franka. De afgelopen dagen hadden we elkaar niet meer gezien sinds de vliegreis, dus we vertelden elkaar wat we tot nu toe allemaal hadden gedaan.

Ook werd ons aangeboden dat we met hen mee konden rijden als we ergens heen wilden met de auto die zij hadden gehuurd. Dat lieten we ons geen twee keer zeggen. Linda wilde heel graag op zondagmiddag naar Benirras, het strandje met de trommelaars. We hadden al uitgezocht of we daar zouden kunnen komen, maar dat bleek niet mogelijk met de bus. De excursies die hier met een boot heen gaan, worden alleen georganiseerd in de zomer, dus het idee waren we al een beetje aan het loslaten. We spraken een tijd af voor de volgende dag en gingen daarna onze eigen plannen volgen.

Wij gingen een bezoek brengen aan Santa Eulària, waar we tijdens ons bezoek aan de Hippy Market wel waren gestopt met de bus, maar verder nog niet hadden rondgekeken. Om half 12 namen we lijn 13 van Eivissa naar Santa Eulària.

Santa Eulària des Ríu is de op een na grootste plaats van Ibiza. Het is een typische Spaanse stad met mooie stadsstranden en winkels. Meer dan een kwart van de inwoners is geen Spanjaard; deze mensen komen vooral uit Duitsland, Engeland, Roemenié, Italië en Frankrijk. Aan de rand van de stad ligt een mooie oude brug, de Pont Vell. Ze overspant de enige, maar meestal droge, rivier van Ibiza. Ertegenover is een heuvel, de Puig de Missa, met bovenop een wit kerkje, die op de fundamenten van een moskee werd gebouwd.

Na wat rondwandelen, foto’s maken en winkeltjes bezoeken (waar Linda een warme trui kocht voor €10,-) gingen we wat eten op de Place d’Espagne. We namen twee Tapas en wat te drinken. Daarna volgden we de bordjes naar het kerkje bovenop de heuvel. Na een aardige klim, met prachtig uitzicht op de zee en de rotsen kwamen we boven aan en ….. brak de zon door! Voor even, maar toch.
We waren vooral onder de indruk van de grafkamers in de muren, die versierd waren met foto’s van de gestorvenen. Bij de vele foto’s stonden de namen en de dag van overlijden. Meestal zonder geboortedag, maar wel met de leeftijd er bij. Bij de muren met 100-den graven stonden heel veel kunstbloemen, een bijzonder gezicht. Uit respect voor deze omgeving maakten we hier geen foto’s of filmopnamen.

Toen we weer terug waren in de stad, maakten we nog wat foto’s op de mooie wandelpromenade. Om half 5 gingen we weer richting Eivissa met de bus. Deze zat afgeladen vol met mensen die naar het Medieval Festival gingen. Wij gingen ook nog even Eivissa stad in om te kijken of we nog een warme trui voor mij konden vinden. Die vond ik bij Copia de Recibo. Een warm abrikooskleurig vest, met hand geschilderde zon er op. Daarna aten we een vies portie, dure patat, bij een “Middeleeuwse” kraam. Gelukkig smaakte de Sangria wel heel lekker. Vlakbij het appartement kochten we nog wat te drinken een ijsje voor op de kamer. We sloten de dag af met een kopje koffie, het ijsje en een update sturen naar het thuisfront.

€ weetjes:
€   2,00   Bus Eivissa/Santa Eularia
€ 15,90   Lunch: 2 Tapas/ijsthee/warme chocolademelk

De foto is gemaakt door Linda Kaiser Fotografie